Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ιστορία πίσω από το χρυσό δαχτυλίδι του Θησέα


Διάλογο με το κοινό έχει ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μέσα από δράσεις που το καθιστούν εξωστρεφές και ζωντανό. Η πιο πρόσφατη είναι το «Αθέατο Μουσείο», που εγκαινιάστηκε πρόσφατα και αφορά τη δίμηνη έκθεση ευρημάτων τα οποία δεν έχουν δει το φώς του ήλιου εντός των αποθηκών του, όπου φιλοξενούνται χιλιάδες αρχαία έργα. Ένα από αυτά είναι το δαχτυλίδι του Θησέα, όπως ονομάστηκε το σφραγιστικό χρυσό Μυκηναϊκό δαχτυλίδι, που από τα μέσα Ιανουαρίου κοσμεί ειδική προθήκη στην αίθουσα του Βωμού.
Σύμφωνα με πληροφορίες της πρώτης κατόχου, προέρχεται από την Ακρόπολη της Αθήνας. Βρέθηκε τυχαία στην περιοχή των Αναφιώτικων, μέσα στα χώματα (μπάζα) που απορρίπτονταν από τις εκσκαφικές εργασίες για την επέκταση του παλαιού Μουσείου τη δεκαετία του 1950.


Η ομάδα έρευνας των Αστικών Μυστικών επισκεύτηκε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και ''γνώρισε'' το έκθεμα απο κοντά. Διαπίστωσε την σημασία του αρχαιολογικού ευρήματος και έγινε κοινωνός των μύθων της πόλης των Αθηνών που θα μπορούσαν να συνδεθούν με αυτό. Με την πρώτη ματιά στο ''δαχτυλίδι'' αντικρίζει κανείς στην επιφάνεια του να απεικονίζεται η δημοφιλής Μινωική σκηνή του άλματος πάνω από ταύρο (ταυροκαθάψια), ανάμεσα σε ένα λιοντάρι και σε ένα δέντρο. Η συγκεκριμένη επιλογή της παράστασης στο δακτυλίδι που φορούσαν οι άρχοντες των Αθηνών, (περί το 1500 πχ) υποδηλώνει την προτίμηση σε ένα Μινωικό θέμα και στους συμβολισμούς του, για λόγο που δε γνωρίζουμε, μα που μπορεί να γεννήσει ελεύθερους συνειρμούς.
Πιό συγκεκριμένα θα αναφερθούμε σε μια άγνωστη ή καλύτερα λιγότερο γνωστή εκδοχή του μύθου, της μετάβασης του Θησέα στην Κρήτη και της επικράτησης των Αθηναίων επί των Μινωιτών που συμβολικά αποδίδεται με την πτώση του Μινόταυρου. Η εκδοχή αυτή πηγάζει από ένα ποίημα του Βακχυλίδη.
ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ
46. – Διθύραμβοι 17, 90-132
Μίνως και Θησέας
Το ποίημα από το οποίο προέρχεται το απόσπασμα παραδίδεται ως διθύραμβος, στην πραγματικότητα όμως φαίνεται ότι είναι παιάνας (βλ. στ. 129 και σχόλ. 4) που τραγουδήθηκε, ίσως λίγο μετά το 500 π.Χ., από χορό Κείων (από την Κέα, την πατρίδα του Βακχυλίδη) στα Δήλια, τη μεγάλη γιορτή των Ιώνων προς τιμήν του Απόλλωνα, στην οποία συμμετείχαν και οι Αθηναίοι.
Όπως συμβαίνει συνήθως στη χορική ποίηση, το ποίημα έχει τριαδική δομή (στροφή-αντιστροφή-επωδός). Απαρτίζεται από δύο τριάδες. Οι στίχοιπου ανθολογούνται είναι οι τελευταίοι του ποιήματος (η αντιστροφή και η επωδός της δεύτερης τριάδας).
Το θέμα είναι αθηναϊκού ενδιαφέροντος. Κεντρικό πρόσωπο είναι ο Θησέας. Ο Βακχυλίδης εστιάζει σε ένα περιθωριακό επεισόδιο, που διαδραματίζεται πάνω στο καράβι που μεταφέρει στην Κρήτη τον Θησέα μαζί με τους 14 Αθηναίους, που προορίζονταν για τον Μινώταυρο. Σύμφωνα με την εκδοχή του Βακχυλίδη, ο Μίνως, στη διάρκεια του ταξιδιού, πλησιάζει με ερωτική διάθεση μία από τις νεαρές Αθηναίες, την Ερίβοια, και προκαλεί την αντίδραση του Θησέα, ο οποίος δηλώνει ότι αν ο Μίνως είναι γιος του Διός, είναι και αυτός γιος του Ποσειδώνα και θα τον εμποδίσει βίαια. Οργισμένος ο Μίνως ζητάει από τον Δία να επιβεβαιώσει τη θεϊκή του καταγωγή, ρίχνοντας κεραυνό, και προκαλεί τον Θησέα, αν είναι όντως γιος του Ποσειδώνα, να βουτήξει και να του φέρει το δαχτυλίδι του, που το έριξε στη θάλασσα. Ακολουθεί η επιβεβαίωση με τον κεραυνό από τον Δία και ο Θησέας πηδάει στη θάλασσα, ενώ ο Μίνως μένει έκπληκτος. Το τι ακολούθησε περιγράφεται στο απόσπασμα, στον σύνδεσμο: www.greek-language.gr/…/a…/anthology/literature/browse.html…

Κλείνοντας την αναφορά μας στην πολύ ενδιαφέρουσα δράση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με την έκθεση του ''δαχτυλιδιού του Θησέα'' σημειώνουμε την ανακάλυψη ενός σφραγιστικού χρυσού Μυκηναϊκού δαχτυλιδιού με θέμα από την Μινωική Κρήτη και ενός μύθου που αναφέρεται σε ένα ''χαμένο'', στα βάθη των αιώνων, δαχτυλίδι που διεκδίκησε και κέρδισε με Θεική παρέμβαση ο Θησέας. Ακόμη κι αν αυτό το δαχτυλίδι που εκτίθεται σήμερα δεν είναι αυτό του μύθου, ο μύθος πρέπει να παραμείνει ζωντανός, ως ο συνδετικός κρίκος του πολιτισμού μας εχθές και σήμερα. Και που ξέρετε ... ίσως η αρχαιολογική σκαπάνη δικαιώσει για άλλη μια φορά την πολυπίκοιλη μυθολογία μας!!!
Πηγές: 1. www.namuseum.gr/…/pressr…/2015/pressrelease_unseen15-gr.html
            2. www.protothema.gr/…/i-istoria-piso-apo-to-hruso-dahtulidi-…/
            3. www.crashonline.gr/
            4. http://el.wikipedia.org/…/%CE%98%CE%B7%CF%83%CE%AD%CE%B1%CF…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η χαμένη αποικία Roanoke και η μυστηριώδης λέξη Croatoan

Croatoan : Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες. Τι συνέβη στη χαμένη αποικία της Βόρειας Καρολίνας, στο Roanoke Island ; Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί αλλά καμιά μέχρι τώρα δεν έχει επικρατήσει ως η πιο πιθανή, αντίθετα ο γρίφος μεγαλώνει. Μια ομάδα εποίκων εξαφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική χωρίς κανένα ίχνος και κανείς δεν έχει βρει στοιχεία για την τύχη τους εδώ και αιώνες. Η αποικία Roanoke ήταν ο πρώτος αγγλικός οικισμός στην Αμερική. Αφού έμαθε για μια πλούσια, όμορφη περιοχή στην Αμερική η Βασίλισσα Ελισάβετ Ι, της Αγγλίας, αποφάσισε να προσαρτήσει αυτή τη περιοχή της Βιρτζίνια. Στη συνέχεια, έδωσε στον Sir Walter Raleigh  άδεια να δημιουργήσει μια αποικία. Θα χρηματοδοτούσε και θα σχεδίαζε την εκστρατεία στη περιοχή που βρίσκεται τώρα η Βόρεια Καρολίνα. Ο Raleigh είχε 10 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή. Το 1585, μια αποστολή με επικεφαλής τον Sir Richard Grenville, που αποτελούνταν απ

Aπομεινάρι από την αρχαία Θάλασσα της Τηθύος νότια της Κρήτης.

Κατα την περιήγηση της ομάδας έρευνας των αστικών μυστικών στο διαδίκτυο ''σκοντάψαμε'' σε ένα άρθρο του πρώτου θέματος με τίτλο Νότια της Κρήτης ο αρχαιότερος ωκεάνιος φλοιός στον κόσμο   το οποίο μας πληροφορεί ότι ο βυθός της Ανατολικής Μεσογείου περιέχει τον αρχαιότερο ωκεάνιο φλοιό στον κόσμο, ηλικίας έως 340 εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Συγκεκριμένα πρόκειται για την υποθαλάσσια περιοχή γνωστή ως Λεκάνη του Ηροδότου , που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κρήτης, νοτιοδυτικά της Κύπρου και βόρεια της Αιγύπτου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόι Γκρανότ του Πανεπιστημίου Μπεν Γκουριόν του Ισραήλ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience". Στους ωκεανούς της Γης λαμβάνει χώρα μια συνεχής ανακύκλωση, καθώς στις λεγόμενες ζώνες καταβύθισης ο φλοιός εισχωρεί στον μανδύα του πλανήτη για να αναδυθεί ξανά μετά από εκατομμύρια χρόνια. Ο βυθός των θαλασσών συνήθως έχει ηλικία όχι μεγαλύτε

Ένθετος Ζωδιακός Κύκλος σε τοιχογραφία εκκλησίας του Πηλίου.

Η ομάδα έρευνας των αστικών μυστικών θα μας ταξιδέψει στο θρυλικό βουνό της Μαγνησίας, στο όρος Πήλιο. Θα μεταβούμε νοερά στην μαγευτική Τσαγκαράδα ή ακόμη πιο συγκεκριμένα στις Μηλιές. Εκεί το ενδιαφέρον μας προσέλκυσε μια εκλησία, στην κεντρική πλατεία του χωριού. Ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Μηλιές Πηλίου ο οποίος αποτελεί δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με ιδιέταιρο κατασκευαστικά χαρακτήρα, αξιόλογες τοιχογραφίες και μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον.  Ο ρυθμός του είναι τρίκλιτη βασιλική με δώδεκα εσωτερικούς τρούλους και αποτελείται από τον πρόναο και τον κυρίως ναό. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, από το 1741 έως το 1774, χωρίς καμπαναριό και με τέτοιο τρόπο ώστε το εξωτερικό του να μην προδίδει την αληθινή φύση του κτιρίου, για την προστασία του.  Από την προφορική παράδοση γνωρίζουμε, ότι η αγιογράφηση έχει γίνει από Αγιορείτη μοναχό και το τέμπλο, που είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο από ξύλο φλαμουριάς και έχει κατασκευαστεί από Ηπειρώτε