Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Αιγυπτόκαστρο ή Γυφτόκαστρο ή Κάστρο της Άρλας ή Κάστρο της Φώσταινας

Πιστοί στο ραντεβού μας, Δευτέρα βραδάκι και θα παρουσιάσουμε ένα κάστρο - πύργο στην Δυτική Αχαία. Ο λόγος για το Αιγυπτόκαστρο ή Γυφτόκαστρο ή Κάστρο της Άρλας ή Κάστρο της Φώσταινας. Σχετίζεται με την ίδρυση δύο χωριών της Άρλας και Φώσταινας, ενώ διοικητικά σήμερα ανήκει σε άλλο χωριό, τον Φλόκα.
Βρίσκεται χτισμένο σε κορυφή χαμηλού λόφου, στην σημερινή θέση ποταμιά, στα όρια της πρώην κοινότητας Φλόκα, όπου υπάρχει και μικρός οικισμός, τα σημερινά Ζησιμαίικα. Δίπλα περνάει η δημοσία οδός προς Σαντομέρι. Θεωρείται το πιο καλοδιατηρημένο μεσαιωνικό κάστρο της Αχαΐας. Διασώζονται τα τείχη του και ερείπια κτιρίων και δεξαμενών στο εσωτερικό του.
Κατασκευάστηκε το 13ο αιώνα, πιθανότατα από τον Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ ή κάποιον από τους Αλλεμάνους. Αναφέρεται σαν Κάστρο της Άρλας, επειδή η Άρλα είναι το κοντινότερο, ίσως και παλαιότερο, χωριό, αλλά σχετίζεται και με την ίδρυση της Φώσταινας. Σύμφωνα με την παράδοση η ανέγερση του κάστρου ήταν η αιτία να χτιστεί και η Φώσταινα. Διοικητικά ανήκε στην Βαρωνία της Χαλανδρίτσας, ήταν μεσαιωνικό κρατίδιο υποτελές στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας που ιδρύθηκε από τον Γουλιέλμο Β' Βιλλαρδουίνο. Πρωτεύουσα της Βαρωνίας ήταν η μεγαλύτερη κώμη του φέουδου η Χαλανδρίτσα όπου πήρε και το όνομα της.

Σύμφωνα με το Αραγωνικό χρονικό δεν ήταν στις πρώτες βαρωνίες στις οποίες μοιράστηκε η Πελοπόννησος το 1209. Ο Γουλιέλμος ετοιμαζόταν να εκστρατεύσει κατά της Πελαγονίας, όταν ήρθε στην Πελοπόννησο ο Βουργουνδός ιππότης Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ, Τρεμουλάς στην Ελληνική βιβλιογραφία, (Guy de la Trémoille), επίτροπος του Βασιλιά της Σικελίας. Ο Γουλιέλμος θέλοντας να τον κάνει να τον ακολουθήσει στην εκστρατεία αγόρασε από τον Βαρώνο της Πάτρας 8 τιμάρια δίνοντας τα στον Τρεμουλά σαν φέουδο και τον τίτλο του Βαρώνου. Το Ελληνικό και Γαλλικό χρονικό αναφέρουν άλλη εκδοχή ότι δόθηκε το 1209 στον Ρομπέρτο ή Οδεβέρτο ντε Λα Τρεμουάιγ (Robert de la Trémoille).
Μετά τον θάνατο του Γκυ το 1286 ή το 1288 η βαρωνία πέρασε στην κόρη του που παντρεύτηκε τον Γεώργιο Γκίζι (Giorgio Ghisi). Διάδοχος αυτού ήταν οι κόρες του που μοιράστηκαν την βαρωνία, η μία παντρεύτηκε τον Μαρτίνο Ζακαρία και η άλλη τον Πέτρο νταλε Κάρτσερι.
Το 1311 η βαρωνία πωλήθηκε από τον Αϋμών ντε λα Ρενς στην Γενοβέζικη οικογένεια Ζαχαρία ηγεμόνων της Χίου με πρώτο βαρώνο τον Κεντυρίωνα Α΄ (Centurione Zaccaria). Ο Αϋμών αναφέρεται βαρώνος της Χαλανδρίτσας μαζί με τον αδελφό του Όθωνα, ο οποίος όμως πέθανε νωρίτερα και κληρονόμησε όλη τη βαρωνία, την είχαν πάρει από τον Νικόλαο ντε Τρεμουίγ, που επειδή έγινε Έλληνας του αφαιρέθηκε το φέουδο. Μετά από τον Κενταυρίωνα ήταν ο Ανδρόνικος Ασάνης βαρώνος Χαλανδρίτσας και έπειτα και της Αρκαδιάς με γάμο. Τελευταίος βαρώνος ήταν ο Κεντυρίων Β΄ (Centurione Zaccaria) που έχασε τη Βαρωνία από τους Παλαιολόγους, αλλά διατήρησε τον τίτλο.
Ως απομεινάρια της βαρωνίας διασώζονται σήμερα ερείπια του πύργου της οικογένειας Τρεμουλά στην Χαλανδρίτσα που είναι γνωστός στην ιστοριογραφία σαν Κάστρο της Χαλανδρίτσας. Επίσης στο χωριό Ζησημαίικα διασώζεται σε καλή κατάσταση ο πύργος του φεουδάρχη του τιμαρίου της Άρουλας που ανήκε στην Βαρωνία (το εν λόγο Κάστρο - πύργος).

Ο θρύλος θέλει στην περιοχή να υπήρχαν τρείς πύργοι, οι οποίοι καταστράφηκαν σχεδόν ταυτόχρονα κατά την προσπάθεια ανεύρεσης μεγάλου θυσαυρού. Σημειώσατε ότι ο πατέρας του Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ, Ο Ρομπέρ ντε Λα Τρεμουάιγ (Robert de la Trémoille ή Tremolay), εξελληνισμένο Ρουμπέρτος ή Ουδεβέρτος ντε Τρεμουλάς, ήταν Γάλλος ιππότης και σταυροφόρος από το Τρεμουάιγ της Γαλλίας και είχε λάβει μέρος στην Δ΄ Σταυροφορία στο πλευρό του Σαμπλίτη ή του Βιλλεαρδουίνου, όπως και όλοι οι ιππότες που τους δόθηκαν βαρωνίες και τιμάρια. Κατα άλλους λέγεται ότι οι καταστροφές ήταν αποτέλεσμα κοινωνικών αναταραχών ενώ δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο η στατική τους κατάσταση να επιδεινώθηκε λόγω φυσικών καταστραφών (σεισμοί κλπ)
Πηγή: Βικιπαίδεια, Κωνσταντίνος Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τυπογραφείο Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η χαμένη αποικία Roanoke και η μυστηριώδης λέξη Croatoan

Croatoan : Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες. Τι συνέβη στη χαμένη αποικία της Βόρειας Καρολίνας, στο Roanoke Island ; Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί αλλά καμιά μέχρι τώρα δεν έχει επικρατήσει ως η πιο πιθανή, αντίθετα ο γρίφος μεγαλώνει. Μια ομάδα εποίκων εξαφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική χωρίς κανένα ίχνος και κανείς δεν έχει βρει στοιχεία για την τύχη τους εδώ και αιώνες. Η αποικία Roanoke ήταν ο πρώτος αγγλικός οικισμός στην Αμερική. Αφού έμαθε για μια πλούσια, όμορφη περιοχή στην Αμερική η Βασίλισσα Ελισάβετ Ι, της Αγγλίας, αποφάσισε να προσαρτήσει αυτή τη περιοχή της Βιρτζίνια. Στη συνέχεια, έδωσε στον Sir Walter Raleigh  άδεια να δημιουργήσει μια αποικία. Θα χρηματοδοτούσε και θα σχεδίαζε την εκστρατεία στη περιοχή που βρίσκεται τώρα η Βόρεια Καρολίνα. Ο Raleigh είχε 10 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή. Το 1585, μια αποστολή με επικεφαλής τον Sir Richard Grenville, που αποτελούνταν απ

Aπομεινάρι από την αρχαία Θάλασσα της Τηθύος νότια της Κρήτης.

Κατα την περιήγηση της ομάδας έρευνας των αστικών μυστικών στο διαδίκτυο ''σκοντάψαμε'' σε ένα άρθρο του πρώτου θέματος με τίτλο Νότια της Κρήτης ο αρχαιότερος ωκεάνιος φλοιός στον κόσμο   το οποίο μας πληροφορεί ότι ο βυθός της Ανατολικής Μεσογείου περιέχει τον αρχαιότερο ωκεάνιο φλοιό στον κόσμο, ηλικίας έως 340 εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Συγκεκριμένα πρόκειται για την υποθαλάσσια περιοχή γνωστή ως Λεκάνη του Ηροδότου , που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κρήτης, νοτιοδυτικά της Κύπρου και βόρεια της Αιγύπτου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόι Γκρανότ του Πανεπιστημίου Μπεν Γκουριόν του Ισραήλ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience". Στους ωκεανούς της Γης λαμβάνει χώρα μια συνεχής ανακύκλωση, καθώς στις λεγόμενες ζώνες καταβύθισης ο φλοιός εισχωρεί στον μανδύα του πλανήτη για να αναδυθεί ξανά μετά από εκατομμύρια χρόνια. Ο βυθός των θαλασσών συνήθως έχει ηλικία όχι μεγαλύτε

Ένθετος Ζωδιακός Κύκλος σε τοιχογραφία εκκλησίας του Πηλίου.

Η ομάδα έρευνας των αστικών μυστικών θα μας ταξιδέψει στο θρυλικό βουνό της Μαγνησίας, στο όρος Πήλιο. Θα μεταβούμε νοερά στην μαγευτική Τσαγκαράδα ή ακόμη πιο συγκεκριμένα στις Μηλιές. Εκεί το ενδιαφέρον μας προσέλκυσε μια εκλησία, στην κεντρική πλατεία του χωριού. Ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Μηλιές Πηλίου ο οποίος αποτελεί δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με ιδιέταιρο κατασκευαστικά χαρακτήρα, αξιόλογες τοιχογραφίες και μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον.  Ο ρυθμός του είναι τρίκλιτη βασιλική με δώδεκα εσωτερικούς τρούλους και αποτελείται από τον πρόναο και τον κυρίως ναό. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, από το 1741 έως το 1774, χωρίς καμπαναριό και με τέτοιο τρόπο ώστε το εξωτερικό του να μην προδίδει την αληθινή φύση του κτιρίου, για την προστασία του.  Από την προφορική παράδοση γνωρίζουμε, ότι η αγιογράφηση έχει γίνει από Αγιορείτη μοναχό και το τέμπλο, που είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο από ξύλο φλαμουριάς και έχει κατασκευαστεί από Ηπειρώτε