Aπομεινάρι από την αρχαία Θάλασσα της Τηθύος νότια της Κρήτης.

Κατα την περιήγηση της ομάδας έρευνας των αστικών μυστικών στο διαδίκτυο ''σκοντάψαμε'' σε ένα άρθρο του πρώτου θέματος με τίτλο Νότια της Κρήτης ο αρχαιότερος ωκεάνιος φλοιός στον κόσμο  το οποίο μας πληροφορεί ότι ο βυθός της Ανατολικής Μεσογείου περιέχει τον αρχαιότερο ωκεάνιο φλοιό στον κόσμο, ηλικίας έως 340 εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.

Συγκεκριμένα πρόκειται για την υποθαλάσσια περιοχή γνωστή ως Λεκάνη του Ηροδότου, που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κρήτης, νοτιοδυτικά της Κύπρου και βόρεια της Αιγύπτου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόι Γκρανότ του Πανεπιστημίου Μπεν Γκουριόν του Ισραήλ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience".

Στους ωκεανούς της Γης λαμβάνει χώρα μια συνεχής ανακύκλωση, καθώς στις λεγόμενες ζώνες καταβύθισης ο φλοιός εισχωρεί στον μανδύα του πλανήτη για να αναδυθεί ξανά μετά από εκατομμύρια χρόνια. Ο βυθός των θαλασσών συνήθως έχει ηλικία όχι μεγαλύτερη των 200 εκατομμυρίων ετών.

Η νέα μελέτη χρησιμοποίησε μαγνητικά δεδομένα για να αναλύσει τη δομή του φλοιού στη Λεκάνη του Ηροδότου, καταλήγοντας στην εκτίμηση ότι στο σημείο αυτό ο ωκεάνιος φλοιός έχει ηλικία πολύ μεγαλύτερη, πιθανώς έως 340 εκατ. ετών.

Μάλιστα, οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι στην περιοχή αυτή της Ανατολικής Μεσογείου ο φλοιός αποτελεί απομεινάρι από την αρχαία Θάλασσα της Τηθύος, που υπήρχε πολύ πριν τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Και στο σημείο αυτό αρχίζει η έρευνα μας ...

Τι γνωρίζουμε για την αρχαία θάλασσα της Τηθύος και πως σχετίζεται με την Ελληνική Μυθολογία;

Η Τηθύς (της Τηθύος) αναφέρεται ως πρόσωπο στην Ελληνική μυθολογία. Ήταν μία από τις Τιτανίδες, κόρη του Ουρανού και της Γαίας που έλαβε ως σύζυγο τον αδελφό της, Ωκεανό από τον οποίο και γέννησε τρεις χιλιάδες ποτάμιους θεούς, μεταξύ των οποίων ήταν ο Αχελώος, ο Ασωπός κλπ. και ισάριθμες θεότητες, τις Ωκεανίδες. Κατ΄ άλλη παραδοχή του μύθου η Τηθύς ήταν μητέρα του Φόρκυνος, του Κρόνου και της Ρέας, η οποία και της εμπιστεύθηκε την ανατροφή του Δία.
Από τους μεταγενέστερους Έλληνες η Τηθύς ταυτίσθηκε με την θεά Ίσιδα της Αιγυπτιακής Μυθολογίας. Σήμερα με τον όρο Τηθύς καλείται:

• Ο πέμπτος σε διαστάσεις δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου, που ανακαλύφθηκε το 1684, ονομάσθηκε Τηθύς από το μυθικό αυτό πρόσωπο.
• Τηθύς (γεωλογία) είναι και ονομασία της αρχαίας μεγάλης εσωτερικής θάλασσας της Γης κατά τον Κρητιδικό Αιώνα, σημερινό και σχετικά μικρό απομεινάρι της οποίας αποτελεί η Μεσόγειος Θάλασσα.

Η θάλασσα της Τηθύος υπήρξε μια μεγάλη κεντρική θάλασσα, η οποία από το παλαιοζωικό μέχρι και τον τριτογενές αιώνα εκτεινόταν ανάμεσα στην Ευρασιατική ήπειρο και την Αφρικανική (Γκοντβάνα). Ονομάστηκε έτσι χάρη στην αρχαία ελληνική θεότητα των ωκεανών Τηθύς. Σημερινά υπόλείμματα της Τηθύος είναι η Μεσόγειος και η Ερυθρά Θάλασσα.
Όλο αυτό το μεγάλο γεωλογικό διάστημα (600 εκατομμύρια χρόνια περίπου) η Τηθύς παρέμεινε μία μακρόστενη θάλασσα που ένωνε τους δύο μεγάλους ωκεανούς της Γης. Έπαθε πολλές μεταβολές και τα όριά της μεταβλήθηκαν αρκετές φορές. Μεγάλη σημασία είχε κατά τις διάφορες ορογενέσεις και μάλιστα κατά την τελευταία αλπική ορογένεση. Μέσα στη θάλασσα αυτή και στα περιθώρια των δύο ηπείρων σχηματίστηκαν θαλάσσιες τάφροι (γεωσύγκλινα), μέσα στα οποία αποτέθηκαν ιζήματα και από αυτά αργότερα δημιουργήθηκαν οι αλπικές οροσειρές όπως οι Άλπεις, τα Πυρηναία, οι Δειναρικές Άλπεις, η Πίνδος, η οροσειρά Ταύρου, κ.λ.π.
Η Τηθύς έγινε εμπόδιο στην ανταλλαγή των χερσαίων πανίδων και χλωρίδων μεταξύ των βόρειων και νότιων περιοχών του μεγαλύτερου μέρους του πλανήτη μας. Το εμπόδιο όμως αυτό δεν ήταν ούτε μόνιμο ούτε αξεπέραστο. Σε πολλές φάσεις της γεωλογικής ιστορίας της Γης δημιουργήθηκαν κατάλληλες συνθήκες για τις επικοινωνίες, ανταλλαγές και μεταναστεύσεις ζώων και φυτών. Μέσα στη θάλασσα αυτή έζησαν στις διάφορες γεωλογικές εποχές πολλά ζώα. Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα τρηματοφόρα (νουμμουλίτες, φουσουλίνες, γλιβικερίνες κ.λ.π.), τα κοράλλια, τα βραγχιόποδα, οι βελεμνίτες, οι αμμωνίτες κ.ά. Απολιθώματα αυτών βρίσκονται σήμερα σε πολλά στρώματα πετρωμάτων τα οποία σχηματίστηκαν μέσα στην Τηθύ θάλασσα. Τα απολιθώματα αυτά είναι πολύτιμοι οδηγοί στη γεωλογία, για τον προσδιορισμό, τη χρονολόγηση και την ταξινόμηση των διάφορων στρωμάτων.
Και όλα αυτά βέβαια την εποχή που υπήρχε μόνο μια Ήπειρος, η Παγγαία !!!