Κατά μία εκδοχή αναφέρεται ως ανθρωπόμορφο χάλκινο κατασκεύασμα του Ηφαίστου, στον Μίνωα. Κατά μία άλλη άποψη πρόκειται για δώρο του Δία στην Ευρώπη, που στη συνέχεια το δώρισε στο γιο της Μίνωα. Αναφέρεται ως γιγαντόσωμος, να μεταφέρει στις πλάτες του χάλκινες πλάκες, στις οποίες ήταν γραμμένοι οι θεϊκοί νόμοι.
Εκτός από τη φύλαξη του νησιού,καθήκον του ήταν τρεις φορές τον χρόνο, να περιηγείται στην επαρχία και στα χωριά της Κρήτης, με τις χάλκινες πλάκες στην πλάτη, να διδάσκει τους θεϊκούς νόμους και να φροντίζει για την τήρησή τους. Το ότι αναφέρεται ως χάλκινος γίγαντας , πιθανόν να οφείλεται στις χάλκινες πλάκες που κουβαλούσε.
Φύλακας και προστάτης της Κρήτης, περιπολώντας τρεις φορές την ημέρα στα παράλια του νησιού και λιθοβολώντας και βουλιάζοντας τα καράβια των επίδοξων κατακτητών και των εχθρών της, ο Τάλως έκαιγε με την ανάσα του, όσους είχαν καταφέρει να αποβιβαστούν.Είχε μια μοναδική φλέβα, η οποία ξεκινούσε από τον αυχένα του και κατέληγε στη φτέρνα του.
Τι περιείχε αυτή η φλέβα;
Η φλέβα κατά μία αναφορά περιείχε ΙΧΩΡ, που κατά την ελληνική μυθολογία είναι το αιθέριο χρυσό υγρό, που είναι το αίμα των Θεών και των αθανάτων.
Το δε ΙΧΩΡ των ημίθεων, που προήλθαν από την ένωση των Θεών με τους ανθρώπους, (Γένεσις,6) ήταν γαλαζόχρωμο.
Το τέλος του Τάλου ήρθε από τους Αργοναύτες, οι οποίοι επιστρέφοντας από την Κολχίδα, πλησίασαν την Κρήτη και ήρθαν αντιμέτωποι μαζί του. Τότε επενέβη η Μήδεια, που ταξίδευε μαζί τους, απέσπασε την προσοχή του Τάλου, υποσχόμενη αθανασία, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον Ιάσονα να του τραβήξει το καρφί από τη φτέρνα του, που έκλεινε τη μοναδική αρτηρία του, με αποτέλεσμα να χυθεί το ΙΧΩΡ. Ο Τάλως πεθαίνει υποβασταζόμενος από τους Διόσκουρους.
Το ότι το ευαίσθητο σημείο του Τάλου είναι η φτέρνα του δεν είναι τυχαίο, πρωτόγνωρο και δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΥΠΟΚΡΥΠΤΕΙ ΕΝΑΝ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ
Δεν είναι η μοναδική αναφορά στην ελληνική μυθολογία, όπως όλοι γνωρίζουμε. Η φτέρνα ήταν το αδύνατο σημείο και του Αχιλλέα, ενώ στο πόδι ήταν το τρωτό σημείο και του Κένταυρου Χείρωνα και συγκεκριμένα ο μηρός, στον οποίο καρφώθηκε το βέλος του Ηρακλή. Σχεδόν σε όλες τις αναφορές, το αδύνατο σημείο των ημίθεων βρίσκεται στο πόδι.
Κρητικά νομίσματα του 300 π.Χ. παριστάνουν τον Τάλω με φτερά. Τι υπονοούν τα φτερά; Ιπτάμενο κατασκεύασμα Θεών ή ανθρώπων; Υποδηλώνουν τη μεγάλη ταχύτητα του Τάλου; Ιπτάμενη θεότητα της εποχής; Ισως κάποιο φύλακα άγγελο της τότε θρησκείας;
Κατά μία εκδοχή Τάλως σημαίνει Ήλιος. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στην Κρήτη λάτρευαν τον Ταλαιό Δία.
Το ότι το ευαίσθητο σημείο του Τάλου είναι η φτέρνα του δεν είναι τυχαίο, πρωτόγνωρο και δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΥΠΟΚΡΥΠΤΕΙ ΕΝΑΝ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ
Δεν είναι η μοναδική αναφορά στην ελληνική μυθολογία, όπως όλοι γνωρίζουμε. Η φτέρνα ήταν το αδύνατο σημείο και του Αχιλλέα, ενώ στο πόδι ήταν το τρωτό σημείο και του Κένταυρου Χείρωνα και συγκεκριμένα ο μηρός, στον οποίο καρφώθηκε το βέλος του Ηρακλή. Σχεδόν σε όλες τις αναφορές, το αδύνατο σημείο των ημίθεων βρίσκεται στο πόδι.
Κρητικά νομίσματα του 300 π.Χ. παριστάνουν τον Τάλω με φτερά. Τι υπονοούν τα φτερά; Ιπτάμενο κατασκεύασμα Θεών ή ανθρώπων; Υποδηλώνουν τη μεγάλη ταχύτητα του Τάλου; Ιπτάμενη θεότητα της εποχής; Ισως κάποιο φύλακα άγγελο της τότε θρησκείας;
Κατά μία εκδοχή Τάλως σημαίνει Ήλιος. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στην Κρήτη λάτρευαν τον Ταλαιό Δία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου