Ο Τσαρλς Ογκάστους Λίντμπεργκ (Charles Augustus Lindbergh- είχε τα προσωνύμια Slim, Lucky Lindy και The Lone Eagle - Μοναχικός Αετός, (4 Φεβρουαρίου 1902 – 26 Αυγούστου 1974) ήταν Αμερικανός αεροπόρος που έγινε γνωστός καθώς το 1927 κατάφερε να διασχίσει τον Ατλαντικό, διανύοντας, μόνος του και χωρίς στάση, 5.800 χιλιόμετρα με το μονοθέσιο μονοκινητήριο αεροπλάνο του Spirit of St. Louis. Για το κατόρθωμά του αυτό έλαβε το έπαθλο των 25.000 δολαρίων που προσέφερε ο Raymond Orteig σε όποιον θα κατάφερνε να διασχίσει χωρίς στάση τον Ατλαντικό. Του απονεμήθηκε επίσης το Μετάλλιο της Τιμής, το πιο μεγάλο στρατιωτικό βραβείο.
Τον Μάρτιο του 1932 απήχθη και δολοφονήθηκε ο μόλις είκοσι μηνών γιος του. Το έγκλημα αυτό χαρακτηρίστηκε ως το έγκλημα του αιώνα και οδήγησε τον Λίντμπεργκ να φύγει με την οικογένειά του από τις Η.Π.Α και να εγκατασταθεί στην Ευρώπη μέχρι την άνοιξη του 1939.
Ο Λίντμπεργκ επισκέφτηκε πολλές φορές τη Ναζιστική Γερμανία, έκανε εγκωμιαστικά σχόλια για τον Χίτλερ και του απονεμήθηκε ο γερμανικός Σταυρός του Τάγματος του Αετού (παράσημο με τέσσερις σβάστικες) που απονεμόταν σε μη Γερμανούς για την προσφορά τους στο Γ' Ράιχ. Η άρνηση του Λίντμπεργκ να επιστρέψει το μετάλλιο αυτό μετά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σε συνδυασμό με τις εγκωμιαστικές δηλώσεις του για το ναζιστικό καθεστώς και τα ρατσιστικά σχόλια του (είχε κάνει λόγο για την ανάγκη προφύλαξης από τον κίνδυνο της επιμειξίας με άλλες φυλές) καθώς και οι κατηγορίες που εκτόξευε στις ομιλίες του σε εκδηλώσεις της οργάνωσης Πρώτα η Αμερική (America First), η οποία ήταν αντίθετη στην είσοδο των Η.Π.Α στον πόλεμο, κατά των Εβραίων της χώρας, προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις διαφόρων πολιτικών αλλά και απλών πολιτών στις Η.Π.Α.Πέθανε από καρκίνο στις 26 Αυγούστου του 1974 στην Χαβάη.
Η υπόθεση του μωρού Λίντμπεργκ
Από τον Μάρτιο του 1932 έως τον Απρίλιο του 1936 η Νέα Υόρκη παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην υπόθεση του μικρού Λίντμπεργκ. Το σενάριο είχε τα πάντα: απαγωγή, φόνο, πλούσιους και διάσημους πρωταγωνιστές, κραχ, απάτες, μαφία, πολιτική, αυτοκτονίες υπόπτων και πάνω από όλα, την τραγωδία του θανάτου ενός βρέφους 20 μηνών που έμενε ατιμώρητη....
Το βράδυ της 1ης Μαρτίου 1932, ο Λίντμπεργκ επέστρεψε στη βίλα του στο Χόπγουελ γιατί ο μικρός ήταν άρρωστος και δεν είχαν πάει στο σπίτι της γιαγιάς....
Κατά τις 10 η τροφός ανέβηκε να πλύνει το μωρό, το οποίο όμως δεν ήταν στην κούνια. Ο αεροπόρος ανέβηκε τρέχοντας τη σκάλα βρήκε πάνω στο καλοριφέρ ένα σημείωμα στο οποίο ο απαγωγέας του ζητούσε 50.000 δολάρια σε συγκεκριμένα χαρτονομίσματα και αντί για υπογραφή, υπήρχε ένα σχήμα με δύο κόκκινους κύκλους και τρία μπλε τετράγωνα. Είκοσι μέτρα μακριά βρισκόταν μια σπαστή σκάλα με ένα σκαλοπάτι σπασμένο, ενώ δύο μάρτυρες κατέθεσαν πως είδαν μια πράσινη Ντοτζ και μέσα στο αυτοκίνητο υπήρχε μία σκάλα....
Η άσχημη είδηση έσκασε σαν βόμβα! Την αγανάκτησή του για το κακό που βρήκε τον εθνικό ήρωα εξέφρασε ακόμη και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χέρμπερτ Χούβερ, ενώ ο έγκλειστος γκάνγκστερ Αλ Καπόνε προσέφερε 10.000 δολάρια αμοιβή στους απαγωγείς με τον όρο να αποφυλακισθεί και ο ίδιος. Η προσφορά του γκάνγκστερ παρέσυρε τον Λίντεμπεργκ να ζητήσει βοήθεια από τον υπόκοσμο, αλλά οι επαφές του δεν έφεραν αποτέλεσμα. Αντίθετα, ένας συνταξιούχος καθηγητής από το Μπρονξ, ο Τζων Φράνσις Κόντον δήλωσε με αγγελία σε εφημερίδα ότι είναι πρόθυμος να προσφέρει τις οικονομίες του και να αναλάβει τον ρόλο του μεσολαβητή. Λίγες μέρες αργότερα έλαβε αναπάντεχα μια επιστολή που έφερε τη γνωστή υπογραφή με τους κύκλους και τα γράμματα. Το βράδυ της 2 Απριλίου, συνάντησε τελικά τον άνδρα που ονομαζόταν Τζων, στο νεκροταφείο του Μπρονξ. Του έδωσε τα χρήματα και ο άγνωστος με τη γερμανική προφορά έδωσε στον καθηγητή ένα σημείωμα που έγραφε ότι το παιδί ήταν σε μια θαλαμηγό. Το σκάφος δεν βρέθηκε ποτέ και στις 40 μέρες που ακολούθησαν, εμφανίζονταν διάφοροι επιτήδειοι που έλεγαν στην οικογένεια ότι γνωρίζουν που βρίσκεται ο μικρός, με σκοπό να αποσπάσουν χρήματα....
Στις 12 Μαίου, 72 μέρες μετά την απαγωγή ένας αυτοκινητιστής βρήκε το άψυχο σώμα του μωρού σε ένα δασάκι στο Χόπγουελ, κοντά στο σπίτι του αεροπόρου. Το κρανίο του παιδιού ήταν σπασμένο και το πιθανότερο σενάριο ήταν ότι σκοτώθηκε πέφτοντας από τη σκάλα τη νύχτα της απαγωγής....
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1934, ο ιδιοκτήτης μιας μπλε Ντοτζ έβαλε βενζίνη σε ένα πρατήριο του Μανχάταν και πλήρωσε με ένα χαρτονόμισμα από τα λύτρα που δόθηκαν για το βρέφος. Ο πρατηριούχος παρατήρησε ότι είχε γερμανική προφορά. Μετά από μία εβδομάδα 12 αστυνομικοί συνέλαβαν στον Μπρούνο Χάουπμαν. Ο πολυβολητής κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε καταδικασθεί για κλοπές. Δραπέτευσε και μετά από δύο αποτυχημένες απόπειρες κατάφερε να αποβιβασθεί το 1923 στη Νέα Υόρκη, όπου βρήκε δουλειά ως ξυλουργός στο αναπτυσσόμενο λιμάνι. Ο μετανάστης ανακάλυψε τη Γουώλ Στρητ, αλλά μετά το κραχ υπέστη οικονομική ζημιά. Ξαφνικά όμως το1932 σταμάτησε να δουλεύει, γιατί είχε βαρεθεί να κάνει τον μαραγκό και του έφτανε το Χρηματιστήριο. Στη δίκη που άρχισε στις 2 Ιανουαρίου του 1935, ο δημοκρατικός εισαγγελέας Ουίλεντς γνώριζε ότι η κοινή γνώμη ζητούσε τη θανατική καταδίκη του Χάουπμαν, αλλά και ότι ο ασθενής ποινικός κώδικας περιέγραφε με αόριστο τρόπο την απαγωγή. Έτσι, έπρεπε να αποδειχθεί ότι ο θάνατος του μωρού ήταν συνέπεια της κλοπής....
Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι δεν γνώριζε τίποτα για την προέλευση των χρημάτων. Τότε, έπαιξε καταλυτικό ρόλο η κατάθεση εμπειρογνώμονα ξυλουργού για τη σκάλα, την οποία το δικαστήριο είχε αποδεχθεί ως αποδεικτικό στοιχείο,ο οποίος έδειξε με ένα πείραμα στο δικαστήριο ότι μία από τις σανίδες της σκάλας είχε ξεκαρφωθεί από τη σοφίτα του σπιτιού του κατηγορούμενου. Η εκτέλεση ορίστηκε για τις 17 Ιανουαρίου 1936, αλλά ο ρεμπουμπλικανός κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ, Χάρολντ Χόφμαν, αμφισβητούσε την ορθότητα της απόφασης και έστειλε στο κελί του θανατοποινίτη έναν διάσημο δικηγόρο να αποσπάσει ομολογία.Ο Χάουπμαν επέμενε ότι είχε πει την αλήθεια. Πέθανε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 3 Απριλίου, χωρίς να υπάρχουν ατράνταχτες αποδείξεις για την ενοχή του.
Ένας Έλληνας που του έμοιαζε, ο Κωνσταντίνος Μαράτος, είχε επαναπατρισθεί το 1934 με τις οικονομίες του, 43.000 δολάρια. Αυτοκτόνησε μετά τη σύλληψη του Χάουπμαν και στο τζάκι του σπιτιού, βρέθηκε μισοκαμένος ο πίνακας με τους αριθμούς των χαρτονομισμάτων από τα λύτρα του μικρού Λίντμπεργκ.
Ο Νόμος Λίντμπεργκ
Το βράδυ της 1ης Μαρτίου 1932, ο Λίντμπεργκ επέστρεψε στη βίλα του στο Χόπγουελ γιατί ο μικρός ήταν άρρωστος και δεν είχαν πάει στο σπίτι της γιαγιάς....
Κατά τις 10 η τροφός ανέβηκε να πλύνει το μωρό, το οποίο όμως δεν ήταν στην κούνια. Ο αεροπόρος ανέβηκε τρέχοντας τη σκάλα βρήκε πάνω στο καλοριφέρ ένα σημείωμα στο οποίο ο απαγωγέας του ζητούσε 50.000 δολάρια σε συγκεκριμένα χαρτονομίσματα και αντί για υπογραφή, υπήρχε ένα σχήμα με δύο κόκκινους κύκλους και τρία μπλε τετράγωνα. Είκοσι μέτρα μακριά βρισκόταν μια σπαστή σκάλα με ένα σκαλοπάτι σπασμένο, ενώ δύο μάρτυρες κατέθεσαν πως είδαν μια πράσινη Ντοτζ και μέσα στο αυτοκίνητο υπήρχε μία σκάλα....
Η άσχημη είδηση έσκασε σαν βόμβα! Την αγανάκτησή του για το κακό που βρήκε τον εθνικό ήρωα εξέφρασε ακόμη και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χέρμπερτ Χούβερ, ενώ ο έγκλειστος γκάνγκστερ Αλ Καπόνε προσέφερε 10.000 δολάρια αμοιβή στους απαγωγείς με τον όρο να αποφυλακισθεί και ο ίδιος. Η προσφορά του γκάνγκστερ παρέσυρε τον Λίντεμπεργκ να ζητήσει βοήθεια από τον υπόκοσμο, αλλά οι επαφές του δεν έφεραν αποτέλεσμα. Αντίθετα, ένας συνταξιούχος καθηγητής από το Μπρονξ, ο Τζων Φράνσις Κόντον δήλωσε με αγγελία σε εφημερίδα ότι είναι πρόθυμος να προσφέρει τις οικονομίες του και να αναλάβει τον ρόλο του μεσολαβητή. Λίγες μέρες αργότερα έλαβε αναπάντεχα μια επιστολή που έφερε τη γνωστή υπογραφή με τους κύκλους και τα γράμματα. Το βράδυ της 2 Απριλίου, συνάντησε τελικά τον άνδρα που ονομαζόταν Τζων, στο νεκροταφείο του Μπρονξ. Του έδωσε τα χρήματα και ο άγνωστος με τη γερμανική προφορά έδωσε στον καθηγητή ένα σημείωμα που έγραφε ότι το παιδί ήταν σε μια θαλαμηγό. Το σκάφος δεν βρέθηκε ποτέ και στις 40 μέρες που ακολούθησαν, εμφανίζονταν διάφοροι επιτήδειοι που έλεγαν στην οικογένεια ότι γνωρίζουν που βρίσκεται ο μικρός, με σκοπό να αποσπάσουν χρήματα....
Στις 12 Μαίου, 72 μέρες μετά την απαγωγή ένας αυτοκινητιστής βρήκε το άψυχο σώμα του μωρού σε ένα δασάκι στο Χόπγουελ, κοντά στο σπίτι του αεροπόρου. Το κρανίο του παιδιού ήταν σπασμένο και το πιθανότερο σενάριο ήταν ότι σκοτώθηκε πέφτοντας από τη σκάλα τη νύχτα της απαγωγής....
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1934, ο ιδιοκτήτης μιας μπλε Ντοτζ έβαλε βενζίνη σε ένα πρατήριο του Μανχάταν και πλήρωσε με ένα χαρτονόμισμα από τα λύτρα που δόθηκαν για το βρέφος. Ο πρατηριούχος παρατήρησε ότι είχε γερμανική προφορά. Μετά από μία εβδομάδα 12 αστυνομικοί συνέλαβαν στον Μπρούνο Χάουπμαν. Ο πολυβολητής κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε καταδικασθεί για κλοπές. Δραπέτευσε και μετά από δύο αποτυχημένες απόπειρες κατάφερε να αποβιβασθεί το 1923 στη Νέα Υόρκη, όπου βρήκε δουλειά ως ξυλουργός στο αναπτυσσόμενο λιμάνι. Ο μετανάστης ανακάλυψε τη Γουώλ Στρητ, αλλά μετά το κραχ υπέστη οικονομική ζημιά. Ξαφνικά όμως το1932 σταμάτησε να δουλεύει, γιατί είχε βαρεθεί να κάνει τον μαραγκό και του έφτανε το Χρηματιστήριο. Στη δίκη που άρχισε στις 2 Ιανουαρίου του 1935, ο δημοκρατικός εισαγγελέας Ουίλεντς γνώριζε ότι η κοινή γνώμη ζητούσε τη θανατική καταδίκη του Χάουπμαν, αλλά και ότι ο ασθενής ποινικός κώδικας περιέγραφε με αόριστο τρόπο την απαγωγή. Έτσι, έπρεπε να αποδειχθεί ότι ο θάνατος του μωρού ήταν συνέπεια της κλοπής....
Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι δεν γνώριζε τίποτα για την προέλευση των χρημάτων. Τότε, έπαιξε καταλυτικό ρόλο η κατάθεση εμπειρογνώμονα ξυλουργού για τη σκάλα, την οποία το δικαστήριο είχε αποδεχθεί ως αποδεικτικό στοιχείο,ο οποίος έδειξε με ένα πείραμα στο δικαστήριο ότι μία από τις σανίδες της σκάλας είχε ξεκαρφωθεί από τη σοφίτα του σπιτιού του κατηγορούμενου. Η εκτέλεση ορίστηκε για τις 17 Ιανουαρίου 1936, αλλά ο ρεμπουμπλικανός κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ, Χάρολντ Χόφμαν, αμφισβητούσε την ορθότητα της απόφασης και έστειλε στο κελί του θανατοποινίτη έναν διάσημο δικηγόρο να αποσπάσει ομολογία.Ο Χάουπμαν επέμενε ότι είχε πει την αλήθεια. Πέθανε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 3 Απριλίου, χωρίς να υπάρχουν ατράνταχτες αποδείξεις για την ενοχή του.
Ένας Έλληνας που του έμοιαζε, ο Κωνσταντίνος Μαράτος, είχε επαναπατρισθεί το 1934 με τις οικονομίες του, 43.000 δολάρια. Αυτοκτόνησε μετά τη σύλληψη του Χάουπμαν και στο τζάκι του σπιτιού, βρέθηκε μισοκαμένος ο πίνακας με τους αριθμούς των χαρτονομισμάτων από τα λύτρα του μικρού Λίντμπεργκ.
Ο Νόμος Λίντμπεργκ
Την ίδια εποχή, ο Τζέι Έντγκαρ Χούβερ ήταν ο διευθυντής του Γραφείου Ερευνών του Υπουργείου Δικαιοσύνης, του πρόγονου του FBI, αποφασισμένος να κάνει τα πράγματα με το δικό του τρόπο και να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο προβολής για τη βελτιστοποίηση του τομέα του.Με αφορμή την αποτυχία των αρχών να εντοπίσουν τους απαγωγείς του μικρού Λίντμπεργκ, ο Χούβερ διεκδίκησε και πέτυχε την επιβολή του «Νόμου Λίντμπεργκ», γνωστού και ως Ομοσπονδιακού Νόμου για την Απαγωγή.Σύμφωνα με αυτόν, το FBI, ως ομοσπονδιακό όργανο του νόμου, απέκτησε τη δυνατότητα να καταδιώκει και να συλλαμβάνει απαγωγείς σε οποιαδήποτε Πολιτεία βρίσκονταν μαζί με το θύμα τους. Μέχρι τότε, οι αρχές μπορούσαν να πιάσουν εγκληματίες μόνο όσο βρίσκονταν μέσα στην Πολιτεία όπου διέπραξαν το έγκλημά τους. Γι’ αυτό και όλοι επιδίωκαν να φτάσουν σε μια άλλη Πολιτεία, γιατί εκεί κανείς δεν μπορούσε να τους συλλάβει. Η επικύρωση του Νόμου Λίντμπεργκ ήταν το πρώτο βήμα για ν’ αποκτήσει το FBI μοναδικό, ομοσπονδιακό κύρος μέσα στην Αμερική. Σε συνδυασμό με το δικαίωμα που απέκτησαν οι πράκτορές του να οπλοφορούν, αλλά και την καταχώρηση στα αρχεία τους των δακτυλικών αποτυπωμάτων των πολιτών για πρώτη φορά, το FBI γρήγορα μεταμορφώθηκε σε εθνική νέμεση, όπως και παρέμεινε μέχρι σήμερα.Ο Τζει Έντγκαρ Χούβερ πέτυχε αυτές τις αλλαγές μόνο με την επιμονή του – και με την εκβιαστική δύναμη που ήδη είχε αρχίσει να εξασκεί – και διαμόρφωσε προσωπικά το σύστημα αστυνόμευσης της Αμερικής.
Πηγές
http://www.mixanitouxronou.gr
https://el.wikipedia.org
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου