Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Γη απειλείται από καταστροφική βροχή κομητών;


Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η Γη διατρέχει μεγάλο κίνδυνο καθώς η κίνηση του ήλιου στέλνει βροχή κομητών προς τον πλανήτη μας, δημιουργόντας συνθήκες παρόμοιες με αυτές που εξαφάνισαν τους δεινόσαυρους.
Συγκεκριμένα οι ερευνητές έχουν προσδιορίσει έναν κύκλο 26 εκατομμυρίων ετών με επιπτώσεις κομητών που συμπίπτει με το χρονοδιάγραμμα για τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών στην Γη τα τελευταία 260 εκατομμύρια χρόνια.
Συγκεκριμένα, οι μαζικές καταστροφές που συνέβησαν από τη γέννηση του πλανήτη μας, συνδέονται με την κίνηση του ήλιου και των πλανητών μέσα στο πυκνό μεσαίο επίπεδο του Γαλαξία μας.
Η βαρυτική διαταραχή του Νέφους του Οορτ (ένα σύννεφο από παγωμένα αντικείμενα στην εξωτερική άκρη του ηλιακού συστήματος μας) πιστεύεται ότι οδηγεί σε περιοδικές βροχές κομητών που στέλνονται μέσα από στην εσωτερική περιοχή του Γαλαξία μας, όπου βρίσκεται και η Γη.


Η τελευταία βροχή κομητών, λέγεται ότι συνέβη περίπου 11 εκατομμύρια χρόνια πριν και συνδέεται με την μαζική εξαφάνιση στον Καινοζωικό αιώνα, τη Νεογενή περίοδο, στη Μέση Μειόκαινο εποχή, λίγο πριν εμφανιστούν τα πρώτα ανθρωποειδή.
Σύμφωνα με τον καθηγητή γεωλογίας Μάικλ Ραμπίνο, είναι λάθος να υποθέσουμε ότι ζούμε σε μία απολύτως ασφαλή εποχή, εκατομμύρια χρόνια μακριά από την επόμενη περίοδο κινδύνου.
«Υπάρχουν ενδείξεις ότι η κομητική δραστηριότητα ήταν υψηλή τα τελευταία 1-2 εκατομμύρια χρόνια, και μερικοί κομήτη παρουσιάζουν απόκλιση τροχιάς, οπότε μία βροχή κομητών είναι πιθανή στην εποχή μας» εξηγεί
«Σε αυτό συμβάλλει και η θέση μας κοντά στο γαλαξιακό μέσο επίπεδο, όπου εμφανίζονται διαταραχές που προέρχονται από τη σκοτεινή ύλη» προσθέτει.
Η σκοτεινή ύλη είναι η μυστηριώδης αόρατη ουσία που περιβάλλει τους γαλαξίες και μπορεί να ανιχνευθεί μόνο από τη βαρυτική επίδρασή της και πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% όλης της ύλης στο σύμπαν.
Ο καθηγητής Ραμπίνο, από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και ο συνάδελφός του Κεν Καλντέιρα, από το Ίδρυμα Carnegie, έκαναν αναλύσεις και συνδέσεις των επιπτώσεων της βροχής κομητών και των μαζικών εξαφανίσεων, χρησιμοποιώντας τα νέα διαθέσιμα στοιχεία που παρέχουν πιο ακριβείς εκτιμήσεις της ηλικίας. Βρήκαν ότι έξι μαζικές εξαφανίσεις ειδών συνδέονται με το χρονοδιάγραμμα.
Μία από τις επιπτώσεις που μελετήθηκαν προκλήθηκε από τον μεγάλο κομήτη ή αστεροειδή που χτύπησε τη Γη πριν 65 εκατομμύρια χρόνια στα ανοικτά των ακτών Γιουκατάν του Μεξικού και λέγεται ότι αφάνισε τους δεινοσαύρους.
Πέντε από τις έξι μεγαλύτερες πτώσεις κομητών συνέπεσαν με γεγονότα μαζικής εξαφάνισης, δήλωσαν οι επιστήμονες στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.
«Η συσχέτιση μεταξύ των επιπτώσεων και των εξαφανίσεων τα τελευταία 260.000.000 χρόνια είναι εντυπωσιακή και προτείνει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος», είπε ο καθηγητής Ραμπίνο. «Αυτός ο κοσμικός κύκλος θανάτου και καταστροφής έχει χωρίς αμφιβολία επηρεάσει την ιστορία της ζωής στον πλανήτη μας» καταλήγει.

Πηγή: iefimerida.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η χαμένη αποικία Roanoke και η μυστηριώδης λέξη Croatoan

Croatoan : Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες. Τι συνέβη στη χαμένη αποικία της Βόρειας Καρολίνας, στο Roanoke Island ; Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί αλλά καμιά μέχρι τώρα δεν έχει επικρατήσει ως η πιο πιθανή, αντίθετα ο γρίφος μεγαλώνει. Μια ομάδα εποίκων εξαφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική χωρίς κανένα ίχνος και κανείς δεν έχει βρει στοιχεία για την τύχη τους εδώ και αιώνες. Η αποικία Roanoke ήταν ο πρώτος αγγλικός οικισμός στην Αμερική. Αφού έμαθε για μια πλούσια, όμορφη περιοχή στην Αμερική η Βασίλισσα Ελισάβετ Ι, της Αγγλίας, αποφάσισε να προσαρτήσει αυτή τη περιοχή της Βιρτζίνια. Στη συνέχεια, έδωσε στον Sir Walter Raleigh  άδεια να δημιουργήσει μια αποικία. Θα χρηματοδοτούσε και θα σχεδίαζε την εκστρατεία στη περιοχή που βρίσκεται τώρα η Βόρεια Καρολίνα. Ο Raleigh είχε 10 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή. Το 1585, μια αποστολή με επικεφαλής τον Sir Richard Grenville, που αποτελούνταν απ

Ένθετος Ζωδιακός Κύκλος σε τοιχογραφία εκκλησίας του Πηλίου.

Η ομάδα έρευνας των αστικών μυστικών θα μας ταξιδέψει στο θρυλικό βουνό της Μαγνησίας, στο όρος Πήλιο. Θα μεταβούμε νοερά στην μαγευτική Τσαγκαράδα ή ακόμη πιο συγκεκριμένα στις Μηλιές. Εκεί το ενδιαφέρον μας προσέλκυσε μια εκλησία, στην κεντρική πλατεία του χωριού. Ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Μηλιές Πηλίου ο οποίος αποτελεί δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με ιδιέταιρο κατασκευαστικά χαρακτήρα, αξιόλογες τοιχογραφίες και μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον.  Ο ρυθμός του είναι τρίκλιτη βασιλική με δώδεκα εσωτερικούς τρούλους και αποτελείται από τον πρόναο και τον κυρίως ναό. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, από το 1741 έως το 1774, χωρίς καμπαναριό και με τέτοιο τρόπο ώστε το εξωτερικό του να μην προδίδει την αληθινή φύση του κτιρίου, για την προστασία του.  Από την προφορική παράδοση γνωρίζουμε, ότι η αγιογράφηση έχει γίνει από Αγιορείτη μοναχό και το τέμπλο, που είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο από ξύλο φλαμουριάς και έχει κατασκευαστεί από Ηπειρώτε

Aπομεινάρι από την αρχαία Θάλασσα της Τηθύος νότια της Κρήτης.

Κατα την περιήγηση της ομάδας έρευνας των αστικών μυστικών στο διαδίκτυο ''σκοντάψαμε'' σε ένα άρθρο του πρώτου θέματος με τίτλο Νότια της Κρήτης ο αρχαιότερος ωκεάνιος φλοιός στον κόσμο   το οποίο μας πληροφορεί ότι ο βυθός της Ανατολικής Μεσογείου περιέχει τον αρχαιότερο ωκεάνιο φλοιό στον κόσμο, ηλικίας έως 340 εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Συγκεκριμένα πρόκειται για την υποθαλάσσια περιοχή γνωστή ως Λεκάνη του Ηροδότου , που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κρήτης, νοτιοδυτικά της Κύπρου και βόρεια της Αιγύπτου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόι Γκρανότ του Πανεπιστημίου Μπεν Γκουριόν του Ισραήλ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience". Στους ωκεανούς της Γης λαμβάνει χώρα μια συνεχής ανακύκλωση, καθώς στις λεγόμενες ζώνες καταβύθισης ο φλοιός εισχωρεί στον μανδύα του πλανήτη για να αναδυθεί ξανά μετά από εκατομμύρια χρόνια. Ο βυθός των θαλασσών συνήθως έχει ηλικία όχι μεγαλύτε