ΑΣΤΙΚΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

H Γη μας  δεν θα είναι πάντα όπως φαίνεται σήμερα. Ερευνητές έχουν ανακαλύψει αποδείξεις για το σχηματισμό μιας νέας ηπείρου από την σύμπτυξη τριών ηπείρων στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Πιστεύουν μάλιστα  ότι στον πλανήτης μας, αυτή τη στιγμή, έχει αρχίσει ήδη ο σχηματισμός άλλης μια ηπείρου. Σε μια συνέντευξη που έδωσε, ο επιστήμονας Zheng-Xiang Li από το Curtin University Institute of Geoscience Research in Western Australia εξήγησε ότι σύμφωνα με πρόσφατες μετρήσεις ο Ατλαντικός Ωκεανός έχει αρχίσει να μεγαλώνει, ενώ ο Ειρηνικός Ωκεανός, από την άλλη πλευρά, έχει αρχίσει να μικραίνει. «Οι παγκόσμιες μετρήσεις με GPS, μας λένε ότι ο Ατλαντικός Ωκεανός έχει [και εξακολουθεί] να διευρύνεται μερικά εκατοστά το χρόνο, ενώ ο Ειρηνικός Ωκεανός γίνεται μικρότερος με τον ίδιο ρυθμό», δήλωσε ο ερευνητής, όπως αναφέρει το Science Network WA . Η επόμενη Παγγαία θα δημιουργηθεί σε 200 εκατομμύρια χρόνια και θα λέγεται «Αμασία». Αν συνεχιστεί αυτή η τάση, οι ειδικοί αναμ

Η ιστορία μας αρχίζει το 1875 επί δημαρχίας Γεωργίου Ρούφου, όταν στην πλατεία Γεωργίου τοποθετήθηκαν δύο θαυμάσια και περίτεχνα συντριβάνια. Τα συντριβάνια τοποθέτησε η Γαλλική εταιρεία που είχε αναλάβει τα υδραυλικά έργα στην Πάτρα και στοίχισαν συνολικά 70.000 δρχ. ποσό υπέρογκο για τις οικονομικές δυνατότητες της τότε Ελλάδας.  Το κάθε συντριβάνι κοσμείται από τέσσερις μπρούτζινους γρύπες και στην κορυφή του κάτω συντριβανιού ορθώνεται μια υδροχόος, στο δε πάνω συντριβάνι ένας αυλητής. Σε φύλλο της εποχής η Αθηναϊκή εφημερίδα Στοά γράφει: «Το κοινόν της πόλεως από τινών ημερών συρρέει περίεργον εις την πλατείαν του Γεωργίου προς θέαν των υδραυλικών έργων της Γαλλικής εταιρείας. Μέχρι της ημέρας ταύτης εστήθη το εν των αναβρυτηρίων, περί ου οι ειδότες λέγουσι ότι είναι όμοιον των εν Παρισίοις. Η αξία αυτού ανεβαίνει τας 25.000 δραχμών, εκτός της μαρμάρινης λεκάνης και λοιπής εργασίας. Το ύψος αυτού ανέρχεται εις 7 μέτρα, συνίσταται δε εις στήλην πλατείαν εξ ορυχάλκου, εν μ

Το κάστρο του Αντιρρίου είναι κτισμένο στο νοτιότερο άκρο του νομού Αιτωλοακαρνανίας, απέναντι από την Πελοπόννησο. Το οχυρό αυτό, γνωστό και ως «καστέλι της Ρούμελης», μαζί με το αχαϊκό κάστρο του Ρίου, κτίστηκαν σε προϋπάρχουσες οχυρές θέσεις το 1500 με διαταγή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Β', σε διάστημα μόνον τριών μηνών, και αποτελούσαν ένα ισχυρό οχυρωματικό έργο για τον έλεγχο εισόδου – εξόδου από και προς τον Κορινθιακό κόλπο. Το στενό αυτό πέρασμα έκτοτε έμεινε γνωστό με το όνομα «Μικρά Δαρδανέλλια» και ακριβώς εξαιτίας της στρατηγικής του θέσης αποτέλεσε αντικείμενο έριδας μεταξύ Οθωμανών, Ενετών, Γενοβέζων αλλά και των Ιπποτών της Μάλτας . Η οχυρότητα της θέσης μάλιστα τονιζόταν με την παροιμιώδη έκφραση “ούτε πουλί δεν πετάει ανάμεσα στα κάστρα”. Το κάστρο του Αντιρρίου διανύει μια μακρά περίοδο καταστροφών και επισκευών. Το 1532 πολιορκήθηκε από το Γενοβέζο ναύαρχο Andrea Doria, ο οποίος ενεργούσε για λογαριασμό του μονάρχη των Αψβούργων, Καρόλου Ε'

Πέρσι Χάρισον Φόσετ, ο πραγματικός Ιντιάνα Τζόουνς Μία από τις πλέον ρομαντικές φυσιογνωμίες της εξερεύνησης του δάσους του Αμαζονίου, ο Βρετανός αντισυνταγματάρχης Πέρσι Χάρισον Φόσετ ηγήθηκε πολλών σημαντικών αποστολών στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου και του Μάτο Γκρόσο, όπου και έχασε τη ζωή του υπό ανεξιχνίαστες μέχρι σήμερα συνθήκες, το 1925. Ο Φόσετ, που απασχολείται στη χάραξη των συνόρων μεταξύ Βολιβίας και Βραζιλίας το 1906, μαγεύεται από τον Αμαζόνιο και αποφασίζει να τον εξερευνήσει για λογαριασμό του, έχοντας εξασφαλίσει την οικονομική στήριξη εφημερίδων και βιομηχανικών συμφερόντων, που ενδιαφέρονταν για νέα κοιτάσματα πολύτιμων μετάλλων, αλλά και για τη δημιουργία νέων φυτειών καουτσούκ. Μυστικιστής Κατά τη διάρκεια των περιηγήσεών του, ο Φόσετ ασπάζεται τον μυστικισμό της θεοσοφίας και μεταδίδει συναρπαστικές ιστορίες μεγάλου προσωπικού κινδύνου στους αναγνώστες του στη Βρετανία. Στην πρόζα του ρομαντικού αντισυνταγματάρχη δεν χωράει το συνηθισμένο: τα φίδια «έχουν μάτ

Ένα άγαλμα που η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων και είναι γνωστό στους αρχαιολόγους με το προσωνύμιο ''άνθρωπος της Ούφρα''. Σήμερα στεγάζεται στο Αρχαιολογικό μουσείο της πόλης Şanliurfa στην Νοτιο-Ανατολική Τουρκία. Το παράξενο εύρημα ήρθε στο φως από την αρχαιολογική σκαπάνη κατά την διάρκεια  ανασκαφής σε περιοχή της αρχαίας πόλης. Σύμφωνα με τον καθηγητή KlausSchmidt, το παράξενο άγαλμα ανήκει στην ίδια τεχνοτροπία - κουλτούρα που έχτισε το θρυλικό Γκόμπεκλι Τεπέ , το αρχαιότερο λατρευτικό σύμπλεγμα της περιοχής που χρονολογείται στην λίθινη εποχή. Το εύρημα προηγείται χρονολογικά των πολιτισμών της Σουμέριας και της Αιγύπτου και κατά συνέπεια προκύπτει το ενδεχόμενο ενός αναπτυγμένου άγνωστου πολιτισμού πολύ πριν την εδραίωση  αυτών των κέντρων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η πόλη Ούρφα έχει μείνει γνωστή με πολλά ονόματα στην ιστορία: Ուռհա (Ουρχάι) στα Αρμενικά, Urhai στα Συριακά, Riha στα κουρδικά, الرها (Ρουχά) στα Αραβικά, Ορ

Αποκαλύφθηκε ένα μεσαιωνικό χειρόγραφο του 14ου αιώνα στην εικονογράφηση του οποίου εμφανίζεται μια φιγούρα η οποία έχει μεγάλες ομοιότητες με τον μεγάλο δάσκαλο των Jedi... Η ανακάλυψη ήρθε από την επιμελήτρια της Βρετανικής Βιβλιοθήκης Julian Harrison η οποία εντόπισε την ομοιότητα του ήρωα των Star Wars στο μεσαιωνικό χειρόγραφο, γνωστό ως Smithfield Decretals. Η εικόνα μάλιστα που δημοσιεύεται στο blog της Harrison, Medieval Manuscprits δείχνει ένα πλάσμα με πεταχτά και μυτερά στις άκρες αυτιά, περίεργα χέρια και ντυμένο με ρούχα που θυμίζουν ράσα μοναχού καθολικού τάγματος και φυσικά.. φέρει μεγάλη ομοιότητα με τον Yoda των ταινιών του George Lucas. Στο γαλλικό χειρόγραφο, εξιστορείται η πραγματική βιβλική ιστορία του Σαμψών αλλά όπως εξηγεί η επιμελήτρια της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, δεν έχει καταστεί σαφές τι αντιπροσωπεύει η συγκεκριμένη απεικόνιση που φέρει μεγάλη ομοιότητα στον Yoda. Συνοψίζοντας, πρόκειται για ένα Γαλλικό χειρόγραφο που φυλάσεται σε Βρετανι

Το Κράκεν ή Κρέικεν – ανάλογα με την προέλευση και τη διάλεκτο του «αυτόπτη» μάρτυρα που είχε την ατυχία να το συναντήσει – ήταν ένα τέρας που σκόρπιζε επί αιώνες τον τρόμο στους ωκεανούς και στα πληρώματα που θαλασσοδέρνονταν σε αυτούς.Ξεπήδησε από τα σκανδιναβικά σάγκα και αρχικά η παρουσία του ήταν περιορισμένη στα ανοιχτά της Νορβηγίας και της Ισλανδίας. Με τον χρόνο όμως πέρασε και σε άλλες μυθολογίες και άλλες θάλασσες, πλέοντας με τον ούριο άνεμο της φαντασίας. Το ομότιτλο ποίημα του Αλφρεντ Τένισον ήταν το πρώτο που το απαθανάτισε στη σοβαρή λογοτεχνία.Ακολούθησε ο Ιούλιος Βερν, ο οποίος εμπνεύστηκε από αυτό για τα τεράστια καλαμάρια τού Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα. Έκτοτε το θρυλικό νορβηγικό τέρας έχει περάσει σε πολλά λογοτεχνικά έργα, κινηματογραφικές ταινίες, κόμικς, παιχνίδια και videogames.Οι νορβηγοί ψαράδες έλεγαν αρχικά ότι το ζώο ήταν μεγάλο σαν νησί και ότι ο κίνδυνος δεν προερχόταν τόσο από τις επιθέσεις του όσο από το γεγονός ότι δημιουργούσε μια

Το Καστέλλι βρίσκεται στην περιοχή του Νέπωσι και είναι κτισμένο κατά τον 5ο μ.Χ. αιώνα σε θέση κατοικημένη με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα τουλάχιστον από το 1500 π.Χ.  Η ονομασία Νέπωσι προέρχεται πιθανώς από το λατινικό nepos που σημαίνει εγγονός είτε στην ύστερη λατινική ανιψιός, στα ελληνικά η λέξη Νέπους έχει την έννοια νεογνών από όπου προέρχεται και ο νεποτισμός δηλ. η συγγενοκρατία. Άλλες εκδοχές είναι να προήλθε από το Νέ-πω(ου)σι, σημ. πυκνή ομίχλη (πούσι, το: τουρκ. pus: ομίχλη, καταχνιά) ή από το σλαβικό νε(μ)πο(σ)ι (nebois, σημ. ισχυρός - δυνατός). Το παλαιότερο εύρημα στην περιοχή, είναι ένα μυκηναϊκό μελαμβαθές κεραμικό όστρακο. Στην κορυφή ενός οχυρού λόφου, φύσει και θέσει απόρθητου, είναι κτισμένο το κάστρο Καστέλλι , όπως το ονομάζουν οι Παλαιοχωρινοί , το μεγαλύτερο στη Χαλκιδική. Η μόνη σύνδεση του λόφου με το βουνό είναι ένα στενό απόκρημνο μονοπάτι. Βρέχεται από τρεις πλευρές από τον «Παλαιοχωρινό λάκκο», βασικό παραπόταμο του Χαβρία, που ρέει

Το Qasr al-Farid, ή το «μοναχικό κάστρο» όπως είναι αλλιώς γνωστό στέκεται εγκαταλελειμμένο, όμως συνάμα επιβλητικό,  στην απέραντη έρημο στα βόρεια της Σαουδικής Αραβίας. Πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια του πρώτου αιώνα μ.Χ. και βρίσκεται σε μια από τις πιο σημαντικές αρχαίες εμπορικές οδούς, που συνδέει το βόρειο και το νότιο τμήμα της Αραβικής χερσονήσου. Οι λόγοι όμως για τους οποίους το μυστηριώδες αυτό μνημείο δεν ολοκληρώθηκε είναι ακόμη άγνωστοι. Παρά το όνομά του, το επιβλητικό αυτό μνημείο είναι στην πραγματικότητα ένας τάφος από την εποχή των Ναβαταίων και τα περίπλοκα σκαλίσματά του δανείζονται διακοσμητικά στοιχεία από την Αιγυπτιακή την Ελληνιστική αρχιτεκτονική αλλά και την αρχιτεκτονική των Ασσύριων. Ο τάφος αυτός είναι ο μεγαλύτερος από 131 τάφους μνημεία, οι οποίοι σκαλίστηκαν επάνω σε βράχους στην πόλη Mada'in Saleh Το μέγεθος του συγκεκριμένου τάφου, ο οποίος είναι γνωστός γιατί στέκεται μόνος, θα μπορούσε να είναι ενδεικτικό της κο

Το κυβερνοπάνκ είναι ένα λογοτεχνικό ρεύμα επιστημονικής φαντασίας το οποίο εμφανίστηκε στα γραπτά ενός κύκλου Αμερικανών συγγραφέων κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και επικράτησε στον χώρο ως τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Χαρακτηρίζεται από αναφορές στον υπόκοσμο της υψηλής τεχνολογίας του άμεσου μέλλοντος, επικεντρωμένης σε προϊόντα πληροφορικής , τηλεπικοινωνιών και γενετικής μηχανικής , σε ένα συνήθως δυστοπικό , μεταβιομηχανικό κοινωνικό σκηνικό. Ιστορικό Πρόγονοι του κυβερνοπάνκ μπορούν να ανιχνευθούν στα σκοτεινά γραπτά του Φίλιπ Ντικ , όπου η πραγματικότητα είναι ρευστή, οι μηχανές νοήμονες και το κοινωνικό καθεστώς απολυταρχικό , και σχεδόν σε κάθε δυστοπία που γράφτηκε κατά τον 20ο αιώνα . Ο Ουίλιαμ Μπάροουζ , ο Χάρλαν Έλισον και ο Άλφρεντ Μπέστερ συνήθως θεωρούνται προγενέστεροι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας με θεματολογία που ταιριάζει στις νόρμες του κυβερνοπάνκ, ενώ όλο το Νέο Κύμα της δεκαετίας του '60 και του '70 παρουσίασε χαρακτηρι

        Το βαρύ πυροβολικό της γαλλικής αεράμυνας στα χαρακώματα του Μεγάλου Πολέμου απέκτησε φήμη ζηλευτή ως ένας από τους πιονέρους της νέας περιπέτειας του ανθρώπου στους αιθέρες. Πολύπειρος πιλότος και δημιουργικότατος κασκαντέρ, ο Ρολάν Γκαρός έμελλε να γίνει ο πρώτος άνθρωπος που θα περνούσε χωρίς στάση τη Μεσόγειο από αέρος (από τη Γαλλία στην Αλγερία), πριν εμπιστευτεί τις απαράμιλλες κυβερνητικές του ικανότητες στην υπηρεσία της γαλλικής αεροπορίας, οργώνοντας το Δυτικό Μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι θεωρούν  πως ήταν τενίστας λόγω του περίφημου και ομώνυμου παρισινού σταδίου του τένις, ο παράτολμος πιλότος έγινε από νωρίς διάσημος ως εκτελεστής παρακινδυνευμένων ακροβατικών αλλά και ως πιλότος ταχύτητας, κερδίζοντας δύο φορές τόσο την κούρσα Παρίσι-Μαδρίτη όσο και το Παρίσι-Ρώμη. Κι έτσι το 1914, την ώρα που δοκίμαζε τα αεροπλάνα της αεροναυπηγικής Morane-Saulnier, ο Γκαρός έθεσε το παγκόσμιο ρεκόρ στο υψόμετρο, καθώς έφτασε μ

Ο Ιπτάμενος Ολλανδός είναι μυθικό πλοίο-φάντασμα της Εποχής των Εξερευνήσεων που πρωταγωνιστεί σε διάφορους ναυτικούς θρύλους , οι οποίοι έχουν συνήθως -αλλά όχι αποκλειστικά- βρετανική ή αμερικανική προέλευση. Στις περισσότερες εκδοχές, το πλήρωμά του πέθανε εν πλω στα ανοιχτά του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδος και καταδικάστηκε να μην πιάσει λιμάνι μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία . Έκτοτε το πλοίο προσεγγίζει σκάφη που περνούν απ' την περιοχή και οι ψυχές του πληρώματος προσπαθούν να μάθουν νέα για τους δικούς τους, κάτι που θεωρείται πολύ κακός οιωνός .Η δημοφιλία του μύθου υπήρξε τόσο μεγάλη, που πολλοί ναυτικοί ήταν σίγουροι ότι τον συνάντησαν σε κάποιο ταξίδι τους - όχι μόνο κατώτερο πλήρωμα, αλλά και μορφωμένοι αξιωματικοί, όπως για παράδειγμα ο Βρετανός μονάρχης Γεώργιος Ε΄ που είχε υπηρετήσει στο πολεμικό ναυτικό πριν στεφθεί βασιλιάς. Η σύγχρονη επιστήμη απορρίπτει κατηγορηματικά την ύπαρξή του, αποδίδοντας τις «συναντήσεις» σε διπλό αντικατοπτρισμό ( φάτα μοργκάνα )