Το Κάστρο της Μυτιλήνης, ή περισσότερο γνωστό ως «Φρούριο της Μυτιλήνης», βρίσκεται στην πόλη της Μυτιλήνης, στον νομό Λέσβου,
στο Βορείο Αιγαίο. Διατηρείται σε καλή κατάσταση και είναι ένα από τα
μεγαλύτερα κάστρα της Μεσογείου αφού καλύπτει μια έκταση 200 στρεμμάτων.
Στους αρχαίους χρόνους υπήρχε ακρόπολη της οποίας η μορφή δεν είναι
γνωστή σήμερα. Η παλαιότερη φάση κατασκευής προσδιορίζεται στον 6ο αιώνα με
τις ανοικοδομήσεις του Ιουστινιανού Α´. Η σημερινή μορφή του κάστρου είναι η ανοικοδόμηση του Φραγκίσκου Γατελούζου Α΄
τα χρόνια της ηγεμονίας του στο νησί (1355-1462) και κυρίως των
Οθωμανικών ανοικοδομήσεων στην συνέχεια (1462-1912). Το 1384 δυνατός σεισμός δημιουργεί
καταστροφές στο κάστρο. Καταστροφές υπέστη το κάστρο επίσης κατά τη
διάρκεια του πολέμου μεταξύ Βενετών και Οθωμανών (1499-1503). Το 1462 οι Οθωμανοί κατέλαβαν την πόλη και το 1501 ο Σουλτάνος Βαγιαζίτ Β΄
επισκευάζει τα βόρεια τείχη και ενισχύει την οχύρωση με δύο μεγάλους
στρογγυλούς πύργους με κανόνια. Νέα κατασκευή για τον εκσυγχρονισμό του
κάστρου πραγματοποιήθηκε το 1643-1644 από τον Μπεκίρ Πασά, κατά τις
ημέρες της Σουλτάνου Ιμπραήμ Χαν, ίσως λόγω του Κρητικού Πολέμου (1645-1669),
ή λόγω καταστροφή από σεισμό 1765-1766.
Στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα
στο μεσαίο Κάστρο ο ναύαρχος Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα χτίζει το Μεντρεσέ του Βελή Πασά ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα και είναι από τα παλαιότερα οθωμανικά κτήρια του κάστρου. Βορείως και ανατολικά του Μεντρεσέ χτίζεται την ίδια εποχή ένας Μπεκτασικτικός Τεκές ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα το κάστρο πήρε στρατιωτικό χαρακτήρα,
όπως υποδεικνύεται από τους στρατώνες και το θόλο μπαρούτι. Το φρούριο
χρησιμοποιήθηκε ως στρατώνας. Το νησί ενσωματώθηκε στην Ελλάδα
στις 8 Νοεμβρίου 1912. Μετά το 1912 το κάστρο χρησιμοποιήθηκε ως πηγή
οικοδομικού υλικού για την κατασκευή προσφυγικών κατοικιών που επέφερε
σταδιακά την καταστροφή του Από την Βυζαντινή
περίοδο σώζονται βόρεια τείχη, ο ανατολικός τοίχος του κεντρικού
περιβόλου και η δεξαμενή (κινστέρνα) στο μεσαίο κάστρο. Από την
οθωμανική περίοδο σώζονται χαμάμ, τεκές, μεντρεσές (ιεροσπουδαστήριο),
πυριτιδαποθήκη και στρατιωτικό νοσοκομείο/φυλακές.
Το Κάστρο χωρίζεται σε 3 μέρη:
Το Κάστρο χωρίζεται σε 3 μέρη:
- Το Άνω Κάστρο στο νότιο μέρος. Εδώ βρίσκεται η Κεντρική Δυτική Πύλη, ο Πύργος της Βασιλοπούλας με το οικόσημο των Γατελούζων και τα ερείπια του Οθωμανικού τεμένους Κουλέ Τζαμί το οποίο χτίστηκε πάνω σε χριστιανικό ναό του Αγίου Ιωάννη ο οποίος χρονολογείται από την Περιόδο των Γατελούζων. Βορείως του Κουλέ Τζαμί υπάρχουν ερείπια του αρχαίου Ιερού της Δήμητρας και Κόρης.
- Το Μεσαίο Κάστρο. Δυτικά της πύλης των Γατελούζων υπάρχει η οθωμανική πύλη Ορτά Καπού η οποία χρονολογείται από το 1373. Σώζονται τα κτήρια οθωμανικής περιόδου: Πυριτιδαποθήκη, μουσουλμανικό ιεροσπουδαστήριο (Μεντρεσές), Μπεκτασικός Τεκές, Στρατιωτικό Νοσοκομείο-Φυλακές, Χαμάμ και Κρήνη. Υπάρχει ακόμη και υπόγεια δεξαμενή (κινστέρνα) με δυνατότητα αποθήκευσης 400 κυβικών νερού.
- Το Κάτω Κάστρο. Βρίσκεται στην βόρεια πλευρά και περιλαμβάνει τα οχυρωματικά έργα του Ιμπραήμ Χάν το 1644 στην Επάνω Σκάλα (βόρειο Λιμάνι). Το 1960 υπήρχε διπλή οθωμανική πύλη η οποία γκρεμίστηκε. Στην περιοχή υπάρχει οθωμανικό χαμάμ, οθωμανική κρήνη, το εξωκκλήσι της Παναγιάς Γαλούσας και κατοικίες οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για την εγκατάσταση Ελλήνων προσφύγων από την Μικρά Ασία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου