Ο Κώδικας Γίγας (Λατινικά: Codex gigas & Αγγλικά: Giant Book) είναι το μεγαλύτερο χειρόγραφο της ιστορίας, γι' αυτό και ονομάστηκε Γίγας. Κατασκευάστηκε μάλλον τον 13ο αιώνα στο μοναστήρι Ποντλάζιτσε των Βενεδικτίνων της Βοημίας (δυτικό τμήμα της Τσεχίας).
Είναι επίσης γνωστό ως Αγία Γραφή του διαβόλου λόγω της μεγάλης εικόνας
του διαβόλου στο εσωτερικό του και το μύθο που περιβάλλει τη δημιουργία
του. Είναι το μεγαλύτερο σωζόμενο μεσαιωνικό χειρόγραφο στον κόσμο.
Περιέχει τη Βουλγκάτα καθώς και πολλά ιστορικά έγγραφα όλα γραμμένα στα
Λατινικά. Κατά τη διάρκεια του πολέμου των τριάντα ετών το 1648, το
σύνολο της συλλογής είχε κλαπεί από τον σουηδικό στρατό ως λάφυρα, και
τώρα σώζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας στη Στοκχόλμη, αν και
δεν είναι κανονικά στη διάθεση του κοινού. Μόνο 60 άνθρωποι την ώρα
επιτρέπεται να επισκεφθούν την κλιματιζόμενη αίθουσα στο μεσαιωνικό
τμήμα της βιβλιοθήκης της Πράγας για να κοιτάξουν για δέκα λεπτά το
ανεκτίμητο χειρόγραφο.
Σύμφωνα με τον αστικό μύθο ένας καλόγερος είχε καταδικαστεί λόγο παραβίασης των κανόνων της μονής και επρόκειτο να ταφεί ζωντανός. Ο καλόγερος ζήτησε να απαλλαγεί από την καταδίκη του και υποσχέθηκε για αντάλλαγμα μέσα σε μια νύχτα να γράψει ένα βιβλίο που να περιέχει όλη την γνώση της ανθρωπότητας, γεγονός που έγινε αποδεκτό. Ο καλόγερος άρχισε να γράφει το βιβλίο, αλλά φτάνοντας μεσάνυχτα τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του. Τότε παρουσιάστηκε ο Διάβολος και ο καλόγερος πούλησε την ψυχή του. Ο Διάβολος αποπεράτωσε το έργο, ενώ ο καλόγερος έφτιαξε μόνο μια εικόνα, αυτή του διαβόλου...
Σύμφωνα με την δημοσίευση της MailOnline η βιβλιοδεσία του Κώδικα είναι πολύ δαπανηρή. Τα ξύλινα εξώφυλλα έχουν δερμάτινη επένδυση και είναι ενισχυμένα με μεταλλικές διακοσμήσεις. Οι διαστάσεις του βιβλίου είναι 92 εκ. ύψος, 50 εκ. πλάτος και 22 εκ. πάχος που χρειάστηκε το δέρμα 160 γαιδάρων για το υλικό του. Το βιβλίο ζυγίζει σχεδόν 75 κιλά. Αποτελείται από 320 περγαμηνές, από τις οποίες οι οκτώ λείπουν.Είναι άγνωστο το ποιος αφαίρεσε τις σελίδες ή για ποιο σκοπό, αλλά φαίνεται πιθανό ότι περιείχαν τους μοναστικούς κανόνες των Βενεδικτίνων. Ο συγγραφέας του Κώδικα δεν μνημονεύεται. Ούτε και ο λόγος ή ο σκοπός του είναι γνωστοί. Γραφικές αναλύσεις που έχουν γίνει υποδηλώνουν ότι ο Κώδικας γράφτηκε από ένα και μόνο άτομο, που αφιέρωσε από 20 μέχρι 35 χρόνια της ζωής του για να δημιουργήσει το έργο αυτό. Το ίδιο πόρισμα υποθέτει ότι οι λέξεις hermanus inclusus που στα λατινικά σημαίνουν ο Αρμίνιος ο ερημίτης προδίδουν το όνομα του άγνωστου συγγραφέα.
Ο Κώδικας γράφτηκε στην μονή των Βενεδικτίνων του Ποντλάζιτσε. Το μοναστήρι αυτό καταστράφηκε από τους Χουσίτες τον 15ο αιώνα. Ο Η τελευταία εγγραφή του Κώδικα είναι από το 1229. Το 1245, ο Κώδικας μεταφέρθηκε στην Κιστερσιανή μονή του Σέντλετς της Κούτνα Χόρα και από εκεί μεταφέρθηκε το 1477 στην μονή των Βενεδικτίνων στο Μπρζέβνοβ, όπου και παρέμεινε ως το 1593. Αργότερα, πέρασε στην ιδιωτική συλλογή του Αυτοκράτορα Ροδόλφου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με το πέρας του τριακονταετούς πολέμου η συλλογή έγινε λάφυρο πολέμου και έπεσε στα χέρια του Σουηδικού στρατού. Από το 1649 μέχρι σήμερα ο Κώδικας φυλάσσεται στην βιβλιοθήκη Kungliga στην Στοκχόλμη. Από το 2007 μέχρι τον Μάρτιο του 2008 ήταν μέρος έκθεσης που πραγματοποιήθηκε στην Πράγα.
Ο Κώδικας συμπεριλαμβάνει πολλά θρησκευτικά κείμενα. Ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη, την «Ετυμολογία» του Ισίδωρου της Σεβίλλης, το Antiquitates Judaicae του Ιώσηπου Φλάβιου, το Χρονικό της Βοημίας του Κοσμά της Πράγας, διάφορα δοκίμια, ιστορίες και ετυμολογίες, φυσιολογίες, ένα ημερολόγιο, έναν κατάλογο των αδελφών μοναχών της μονής, θαυματουργίες και άλλα χρονικά. Το κείμενο είναι συνταγμένο στα λατινικά και περιέχει πολλές και πολύχρωμες εικονογραφήσεις.
Σύμφωνα με τον αστικό μύθο ένας καλόγερος είχε καταδικαστεί λόγο παραβίασης των κανόνων της μονής και επρόκειτο να ταφεί ζωντανός. Ο καλόγερος ζήτησε να απαλλαγεί από την καταδίκη του και υποσχέθηκε για αντάλλαγμα μέσα σε μια νύχτα να γράψει ένα βιβλίο που να περιέχει όλη την γνώση της ανθρωπότητας, γεγονός που έγινε αποδεκτό. Ο καλόγερος άρχισε να γράφει το βιβλίο, αλλά φτάνοντας μεσάνυχτα τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του. Τότε παρουσιάστηκε ο Διάβολος και ο καλόγερος πούλησε την ψυχή του. Ο Διάβολος αποπεράτωσε το έργο, ενώ ο καλόγερος έφτιαξε μόνο μια εικόνα, αυτή του διαβόλου...
Σύμφωνα με την δημοσίευση της MailOnline η βιβλιοδεσία του Κώδικα είναι πολύ δαπανηρή. Τα ξύλινα εξώφυλλα έχουν δερμάτινη επένδυση και είναι ενισχυμένα με μεταλλικές διακοσμήσεις. Οι διαστάσεις του βιβλίου είναι 92 εκ. ύψος, 50 εκ. πλάτος και 22 εκ. πάχος που χρειάστηκε το δέρμα 160 γαιδάρων για το υλικό του. Το βιβλίο ζυγίζει σχεδόν 75 κιλά. Αποτελείται από 320 περγαμηνές, από τις οποίες οι οκτώ λείπουν.Είναι άγνωστο το ποιος αφαίρεσε τις σελίδες ή για ποιο σκοπό, αλλά φαίνεται πιθανό ότι περιείχαν τους μοναστικούς κανόνες των Βενεδικτίνων. Ο συγγραφέας του Κώδικα δεν μνημονεύεται. Ούτε και ο λόγος ή ο σκοπός του είναι γνωστοί. Γραφικές αναλύσεις που έχουν γίνει υποδηλώνουν ότι ο Κώδικας γράφτηκε από ένα και μόνο άτομο, που αφιέρωσε από 20 μέχρι 35 χρόνια της ζωής του για να δημιουργήσει το έργο αυτό. Το ίδιο πόρισμα υποθέτει ότι οι λέξεις hermanus inclusus που στα λατινικά σημαίνουν ο Αρμίνιος ο ερημίτης προδίδουν το όνομα του άγνωστου συγγραφέα.
Ο Κώδικας γράφτηκε στην μονή των Βενεδικτίνων του Ποντλάζιτσε. Το μοναστήρι αυτό καταστράφηκε από τους Χουσίτες τον 15ο αιώνα. Ο Η τελευταία εγγραφή του Κώδικα είναι από το 1229. Το 1245, ο Κώδικας μεταφέρθηκε στην Κιστερσιανή μονή του Σέντλετς της Κούτνα Χόρα και από εκεί μεταφέρθηκε το 1477 στην μονή των Βενεδικτίνων στο Μπρζέβνοβ, όπου και παρέμεινε ως το 1593. Αργότερα, πέρασε στην ιδιωτική συλλογή του Αυτοκράτορα Ροδόλφου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με το πέρας του τριακονταετούς πολέμου η συλλογή έγινε λάφυρο πολέμου και έπεσε στα χέρια του Σουηδικού στρατού. Από το 1649 μέχρι σήμερα ο Κώδικας φυλάσσεται στην βιβλιοθήκη Kungliga στην Στοκχόλμη. Από το 2007 μέχρι τον Μάρτιο του 2008 ήταν μέρος έκθεσης που πραγματοποιήθηκε στην Πράγα.
Ο Κώδικας συμπεριλαμβάνει πολλά θρησκευτικά κείμενα. Ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη, την «Ετυμολογία» του Ισίδωρου της Σεβίλλης, το Antiquitates Judaicae του Ιώσηπου Φλάβιου, το Χρονικό της Βοημίας του Κοσμά της Πράγας, διάφορα δοκίμια, ιστορίες και ετυμολογίες, φυσιολογίες, ένα ημερολόγιο, έναν κατάλογο των αδελφών μοναχών της μονής, θαυματουργίες και άλλα χρονικά. Το κείμενο είναι συνταγμένο στα λατινικά και περιέχει πολλές και πολύχρωμες εικονογραφήσεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου