Πέντε θρυλικές ιστορίες με φαντάσματα

Δολοφονίες, απατεώνες και θρησκευτικές κόντρες…


Εδώ και αιώνες οι ιστορίες με βρικόλακες και φαντάσματα συναρπάζουν και αναστατώνουν τα πλήθη. Ο καθηγητής ιστορίας Όουεν Ντεηβις του πανεπιστημίου Hertfordshire που ειδικεύεται στις ιστορίες μαγείας και φαντασμάτων από την αρχαιότητα ως και τη σύγχρονη εποχή, κατέγραψε τις πέντε κορυφαίες ιστορίες .

16ος αιώνας…

Η Αν Μπολέιν φυλακίστηκε και εκτελέστηκε μετά από συνωμοσία στον Πύργο του Λονδίνου στις 19 Μαϊου του 1536 με την κατηγορία της προδοσίας, της μαγείας και της αιμομιξίας με τον μικρότερο αδελφό της Γεώργιο. Από τότε φημολογείται ότι το ακέφαλο φάντασμά της στοιχειώνει τον Πύργο δημιουργώντας τον πιο διάσημο θρύλο του 16ου αιώνα.

Με την αμφισβήτηση του Καθολικισμού, οι Προτεστάντες αρνήθηκαν την ύπαρξη των φαντασμάτων λέγοντας ότι πρόκειται για εφευρέσεις των Καθολικών είτε λόγω παραισθήσεων είτε επειδή είχαν σκοπό να εξαπατήσουν τον κόσμο. Ένας καλός Προτεστάντης δεν πιστεύει στα φαντάσματα.
Ο John Scogan στο βιβλίο του με τίτλο Scoggin “s Jests που κυκλοφόρησε τον 16ο αιώνα μαθαίνουμε πως ο ήρωας της ιστορίας, ο Scoggin, εντόπισε ένα πονηρό φάντασμα ενώ βρισκόταν στη Ρώμη (σημ. η επιλογή της Ρώμης δεν είναι τυχαία αφού υπήρξε προπύργιο του Καθολικισμού).
Η ιστορία κατέληξε σε παρωδία, καθώς περιγράφεται πως ένας απατεώνας-φαρσέρ θέλησε να τρομοκρατήσει μια πλούσια χήρα για να του αφήσει την περιουσία της.
Μια νύχτα μπήκε κρυφά στο σπίτι της φορώντας ένα σεντόνι και παριστάνοντας το φάντασμα ελπίζοντας ότι θα την τρομάξει.
Ο Scoggin όμως έπιασε το φάντασμα και το χτύπησε με ένα ρόπαλο…

17ος αιώνας

Κατά τα τέλη του 17ου αιώνα άρχισε μια έντονη αμφισβήτηση για την ύπαρξη φαντασμάτων και μαγισσών.

Για πολλούς ανθρώπους τα θαύματα και κατά συνέπεια οι βάσεις του Χριστιανισμού τέθηκαν υπό αμφισβήτηση. Όσοι δεν πίστευαν στα φαντάσματα θεωρήθηκαν επικίνδυνοι και άθεοι.
Η υπόθεση του στοιχειωμένου σπιτιού του John Mompesson στην πόλη Tedworth, αρχές του 1660, προβλημάτισε και συζητήθηκε πολύ.
Στο σπίτι αυτό υπήρξαν αναφορές για παράξενους ήχους, σαν τον ήχο που κάνουν τα ντραμς, αλλά και ανεξήγητες καταστάσεις, όπως ιπτάμενα παπούτσια και άλλα διάφορα αντικείμενα που αιωρούνταν στο σπίτι…
Οι υπέρμαχοι των φαντασμάτων απέδωσαν αυτά τα ανεξήγητα φαινόμενα σε ένα πνεύμα που ήρθε να πάρει εκδίκηση για λογαριασμό ενός ντράμερ, τον οποίο ο Mompesson, που ήταν δικαστής στο επάγγελμα είχε καταδικάσει στο παρελθόν. Ένας μάλιστα ιερέας που πήγε εκεί για να ερευνήσει την υπόθεση κατέληξε στο συμπέρασμα πως το πνεύμα υπήρχε. Μάλιστα δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του το 1668.
Κάποιοι δύσπιστοι ισχυρίστηκαν πως ο Mompesson είχε επινοήσει την ιστορία για να βγάλει χρήματα ή για να γίνει διάσημος.

18ος αιώνας

Το πιο φημισμένο φάντασμα του 18ου αιώνα είχε ερωτικό σενάριο.

Το 1762 σε μια περιοχή κοντά στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου, που ονομαζόταν Cock Lane, υπήρχαν φήμες για παράξενους ήχους και οράματα που έβγαιναν από την κρεβατοκάμαρα μιας γυναίκας που ονομαζόταν Elizabeth Parsons.
Τότε προσπάθησαν με κάποια χτυπήματα σαν συνθηματικό να επικοινωνήσουν με το πνεύμα, σαν τα χτυπήματα που συνήθιζαν για να καλούν τα πνεύματα σε τελετές σχεδόν ογδόντα χρόνια αργότερα.
Πίστεψαν τότε ότι επρόκειτο για το φάντασμα της Fanny Lynes που υπήρξε ερωμένη του William Kent.
Στην περιοχή υπήρχε η φήμη ότι ο συγκεκριμένος άντρας την είχε δηλητηριάσει. Η υπόθεση είχε προκαλέσει σάλο και είχε αποτελέσει έμπνευση για πολλούς δοκιμιογράφους και ποιητές της εποχής.
Κάποιοι δύσπιστοι είπαν ότι η υπόθεση ήταν πολύ καλά σκηνοθετημένη ώστε να συκοφαντήσουν τον William Kent. Η υπόθεση απασχόλησε και τη δικαιοσύνη μετά από αγωγή για συκοφαντία.

19ος αιώνας

Στην εποχή των μέντιουμ, των λαογράφων και των ψυχοερευνητών οι υποθέσεις έγιναν πολλές και δημοφιλείς. Σε αυτή την περίοδο το πιο ενδιαφέρον φάντασμα θεωρείται το περίφημο φάντασμα του Hammersmith.
Τις κρύες νύχτες του χειμώνα του 1803 και 1804 κυκλοφόρησε η φήμη πως ένα φάντασμα αναστάτωνε τον κόσμο. Λεγόταν μάλιστα ότι επρόκειτο για το φάντασμα κάποιου που είχε αυτοκτονήσει και είχε ταφεί στην αυλή της εκκλησίας.
Στις 3 Ιανουαρίου ένας γυψαδόρος ονόματι Thomas Milward πήγαινε προς το σπίτι του φορώντας τα λευκά ρούχα της δουλειάς του. Και στο παρελθόν τον είχαν περάσει για φάντασμα εξαιτίας των ρούχων του και μάλιστα η μητέρα του τον είχε προειδοποιήσει να μη φοράει λευκά ρούχα τις νύχτες που γύριζε από την δουλειά.
Εκείνο το βράδυ δύο μεθυσμένοι που έβγαιναν από μια παμπ αποφάσισαν να πιάσουν το φάντασμα και τότε ένας απ ´αυτούς βλέποντας τη λευκή φιγούρα του Milward μέσα στο σκοτάδι, τον πυροβόλησε και τον σκότωσε.

Το σπίτι με τα φαντάσματα. Borley Rectory, Essex.20ος αιώνας

20ος αιώνας

Το όνομα Harry Price ( 1881-1948) είναι συνυφασμένο με την έρευνα γύρω από τα φαντάσματα όσο κανενός άλλου τον 20ο αιώνα. Ο Harry Price είχε μία έντονη προσωπικότητα, αγαπούσε τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και είχε καταφέρει να φτιάξει μια μοναδική βιβλιοθήκη με σπάνια έργα σχετικά με τα μεταφυσικά και ανεξήγητα φαινόμενα.

Η πιο γνωστή έρευνά του ήταν σε ένα στοιχειωμένο πρεσβυτέριο, το Borley Rectory στο Essex.

Στην Ρωμαιοκαθολική εκκλησία πρεσβυτέριο είναι το οίκημα που διαμένει ο ιερέας.
Το οίκημα αυτό και τον κήπο του λεγόταν ότι στοίχειωσαν τα φαντάσματα ενός μοναχού και μιας καλόγριας που είχαν ζήσει τον μεσαίωνα καθώς επίσης και διάφορα άλλα κακά πνεύματα.
Το 1937 ο Price νοίκιαζε το σπίτι το οποίο διαφήμιζε στο The Times καλώντας όσους διέθεταν ευφυΐα, ενδιαφέρον και θάρρος για να πάρουν μέρος στο κυνήγι των φαντασμάτων. Το κτήριο καταστράφηκε από φωτιά το 1939.
Κάποιοι μάλιστα έλεγαν πως τα φαντάσματα ευθύνονταν για την καταστροφή.
Το μέρος πάντως εξακολουθεί να αποτελεί σημείο ενδιαφέροντος για όλους τους ψυχο-ερευνητές.

historyextra.com
mixanitouxronou.gr

 http://www.paraxeno.com