Kρυμμένο στον βυθό του κόλπου της Σούδας, το ναυάγιο του κρουαζιερόπλοιου και μετέπειτα πολεμικού πλοίου Minnewaska III, κείτεται εκεί επί 97 χρόνια, σε βάθος 23 μέτρων. Ανάμεσα στην σύγχρονη ιστορία και τον μύθο που θέλει το πλοίο να είναι "καταραμένο" καθώς πρόκειται για το τρίτο κατά σειρά Minnewaska που ναυάγησε, η ομάδα έρευνας των Αστικών Μυστικών ''ερεύνησε'' το θέμα και το παρουσιάζει.
ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ....
Τον Φεβρουάριο του 1915 το πλοίο επιτάχτηκε από το Βρετανικό
Ναυτικό και οπλισμένο με ένα δυνατό πολυβόλο στην πρύμνη του
πραγματοποίησε 5 ταξίδια μεταφέροντας στρατεύματα και πυροβολικό στα
Δαρδανέλια.
Στο τελευταίο του ταξίδι στις 29 Νοεμβρίου 1916 ξεκινώντας από τον
κόλπο της Σούδας, όπου είχε δέσει για διάφορες εργασίες και ανεφοδιασμό
και προορισμό τη Θεσσαλονίκη, έπεσε σε ένα πλωτό ορυχείο στη
βορειοδυτική έξοδο από τον κόλπο της Σούδας. Από τη σύγκρουση
δημιουργήθηκε μια τεράστια ρωγμή στο κάτω μέρος και το πλοίο ξεκίνησε να
βουλιάζει.
Ψύχραιμος ο Καπετάνιος Τόμας Γκέιτς, έδωσε εντολή στο μηχανοστάσιο να βάλει φουλ στις μηχανές ατμού και κάνοντας επιτυχείς ελιγμούς, κατάφερε και προσάραξε το πλοίο στο σημείο όπου αναπαύεται ακόμη.
Εκείνη τη μέρα επέβαιναν 1800 άνθρωποι οι 1600 στρατιώτες και οι
υπόλοιποι προσωπικό, από τους οποίους, σύμφωνα με μαρτυρίες, εικάζεται
ότι πνίγηκαν 3-4
Η εκκένωση του πλοίου διήρκεσε μόνον 2 ώρες και οι άνδρες διασώθηκαν χωρίς άλλες απώλειες.
Το Βρετανικό Ναυτικό τίμησε τον καπετάνιο για την ψυχραιμία και την
ανδρεία του με το παράσημο του Τάγματος Βρετανικής Αυτοκρατορίας Το
1918 πωλήθηκε στην ιταλική εταιρεία Shipbreakers, στη συνέχεια
μεταπωλήθηκε για τα απορρίμματα και χωρίστηκε in situ.
Ο ΧΑΝΙΩΤΗΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ ΝΑΥΑΓΙΩΝ
Αρχές του 1919 η Ιταλική εταιρεία πουλάει το πλοίο στον Έλληνα
εφοπλιστή Εμπειρίκο ο οποίος στην συνέχεια το μεταπουλάει στον Χανιώτη
εργολάβο ναυαγίων Σπύρο Κρεμεζή.
Ο Κρεμεζής ξεκίνησε την ανέλκυση του βυθισμένου κρουαζιερόπλοιου το
1919 από το σημείο που ήταν στο βορειοανατολικό άκρο του κόλπου της
Σούδας .
Στις φωτογραφίες που διασώζονται από την πρώτη ανέλκυση
απεικονίζονται η μηχανή ατμού του πλοίου και το συνεργείο του Κρεμεζή με
δύο δύτες από τις Στέρνες που βούταγαν στο Ναυάγιο.
Επίσης διασώζεται στιγμιότυπο πανοραμικής φωτογράφισης από την
ανέλκυση του πλοίου και τον τεμαχισμό του σε κομμάτια προκειμένου να
πωληθούν.
Αντικείμενα που βρέθηκαν μέσα στο πλοίο, έχουν στην κατοχή τους
απόγονοι του Κρεμεζή, η θετή του κόρη Ευαγγελία Κρεμεζή με τον σύζυγό
της Νίκο Ρίγο. Από αυτά τα αντικείμενα έπιπλα, σερβίτσια κ.ά. αντλήθηκαν
ενδιαφέροντα στοιχεία για το πλοίο και τις πολυτελείς υπηρεσίες που το
κρουαζιέροπλοιο παρείχε.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Λέσχης Αυτοδυτών στα Χανιά Κώστα Κωνσταντινίδη, η
ανέλκυση κομματιών του βυθισμένου πλοίου συνεχιζόταν μέχρι το 1956
περίπου ενώ στην συνέχεια μεταπωλούνταν σε εργοστάσιο του Βόλου για
κατασκευή εργαλείων. Μάλιστα υπάρχουν συμβόλαια από τις αγοραπωλησίες.
Το 1961 ο Κρεμεζής λαμβάνει ένα έγγραφο από το Ελληνικό Υπουργείο
Εσωτερικών σύμφωνα με το οποίο έχανε την περιουσία του γιατί ο Κόλπος
της Σούδας ανακηρύχθηκε στρατιωτική περιοχή. Από τότε κανείς δεν προσέγγισε ξανά το ναύαγιο...
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ MINNEWASKA
Από τις διηγήσεις του εγγονού του πρώτου κατασκευαστή του
κρουαζιερόπλοιου «συνολικά είχαν κατασκευαστεί τρία πλοία Minnewaska.
Και τα τρία βούλιαξαν. To Minnewaska III που βούλιαξε στον κόλπο της
Σούδας ήταν το τρίτο κατά σειρά. Από τα άλλα δύο, το πρώτο έπεσε σε
νάρκη στην Μάλτα και βούλιαξε και το δεύτερο έπεσε σε νάρκη στην
Βαλτική»!
Ιστορίες του κρουαζιερόπλοιου καταγεγραμμένες στους New York Times
Ατύχημα ναυτικού που σώθηκε από θαύμα
Στα τέλη Απριλίου 1911 ο 19χρονος ναυτικός JW Browning βρέθηκε στη
θάλασσα, όταν έσπασε η βάση στήριξης πάνω στην οποία βρισκόταν ο ίδιος
καθώς εκτελούσε εργασίες στις σωσίβιες λέμβους. Σύμφωνα με τη New York
Times η πτώση έγινε από 20 μέτρα ύψος και ο άτυχος νέος ξεκίνησε το
κολύμπι βγάζοντας ταυτόχρονα τις μπότες του, επειδή φοβόταν ότι τα
μεταλλικά τους καρφιά θα τον παρέσερναν στο βυθό. Μέσα σε λίγα
δευτερόλεπτα μετά τον συναγερμό το καράβι ξεκίνησε τη διαδικασία
διάσωσης κάνοντας κύκλους στο λιμάνι. Με εντολή του διευθύνοντος της
εταιρείας James Grant Hutchison, ένα σκάφος έπλευσε προς τον χώρο του
ατυχήματος και δεκατρία λεπτά μετά την πτώση του, ο νέος βρέθηκε στο
κατάστρωμα του πλοίου σώος και αβλαβής.
Πυρκαγιά... λόγω σαμποτάζ ή αυτανάφλεξη;
Στις 10 Οκτωβρίου 1914, ενώ επιβίβαζε κόσμο και φορτίο στο λιμάνι
της Νέας Υόρκης, εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο 2ο κατάστρωμα όπου είχε
φορτωθεί μια παρτίδα ζάχαρης. Η φωτιά έσβησε μόνο όταν είχε ξαπλωθεί σε
βάθος 10-15 μέτρων. Η πυρκαγιά κατέστρεψε ζάχαρη αξίας 120,000$ και
αρχικά αποδόθηκε σε σαμποτάζ από Γερμανούς πράκτορες. Στη συνέχεια όμως
και έπειτα από επισταμένη έρευνα από τον καπετάνιο Τόμας Γκέιτς,
πιστοποιήθηκε ότι οφειλόταν σε ατύχημα αυτανάφλεξης. Το ταξίδι ακυρώθηκε
ενώ στη συνέχεια έγιναν οι απαραίτητες επιδιορθώσεις και το καράβι
συνέχισε κανονικά το πρόγραμμά του την Δευτέρα 19/10/1914 .
Πηγές: 1. Χανιώτικα Νέα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου